Bij het uitwerken van interviews met ooggetuigen van de oorlog wil je zoveel mogelijk informatie kunnen controleren. Geheugens willen nog wel eens vervagen. Momenteel ben ik bezig met de herinneringen van iemand uit Helmond wiens toekomstige zwager in 1939 werd gemobiliseerd. Hij schrijft daarover: “Op een zondag zei mijn zus, die 11 jaar ouder was dan ik: 'Ga je mee naar Volkel, want daar is mijn vriend ingekwartierd.' We gingen met de fiets; ik achterop en na een kleine twee uurtjes trappen, kwamen we aan bij een grote boerderij. Op de hooischelf lagen daar, althans 's-nachts, een 30-tal soldaten. Licht geschut was aanwezig. Iedereen had een geweer en vijf kogels. Er was ook een rijdende keuken, getrokken door paarden.”
Lees meer