Geboortedatum:

1 september 1908 (Bernaville, Frankrijk)

Overlijdensdatum:

4 mei 1996 (Achères-la-Forêt, Frankrijk)

Nationaliteit:

Franse (1870-heden, Republiek)

Hij ging in 1928 naar Polytechnique en koos voor een militaire carrière. Hij diende in de Koloniale Artillerie van 1930.

Gepromoveerd tot kapitein in 1938, werd hij ten tijde van de oorlog naar Kameroen gestuurd om een ​​kustbatterij op te zetten in Manoka.

Na de wapenstilstand besloot hij de strijd voort te zetten en meldde zich ter plaatse bij de Vrije Franse Strijdkrachten (FFL) op 28 augustus 1940.

Dientengevolge zullen zijn vrouw en twee kinderen in de herfst van 1940 een veilig toevluchtsoord ten zuiden van de Garonne moeten verlaten, en later in Nice, vanwege de druk van Vichy.

Ze zullen hun toevlucht zoeken in een klein bergdorpje waar zijn vrouw in september 1944 door een Duitse mijn om het leven komt. De kinderen die te voet worden meegenomen, in deportatie, zullen dankzij een huishouding van leraren uit het konvooi kunnen ontsnappen.

Jean Crépin, gepromoveerd squadronleider, neemt het bevel over de AEF-Kameroen-groep en wordt plaatsvervanger van de generaal die het bevel voert over de AEF-artillerie in Kameroen.

Commandant van de artillerie in de Fezzan-campagne binnen de colonne van generaal Leclerc, hij onderscheidde zich tijdens de aanval op El Araneb door zijn hoge technische waarde en efficiëntie, waarbij hij 4 stukken van 77 vijanden uitschakelde. .

Hij werd nog steeds opgemerkt tijdens de campagne in Tunesië, tijdens de Duitse aanvallen op Ksar Rhilane, 10 maart 1943, waar hij grotendeels bijdroeg aan het zegevierende verzet, evenals in de Jebel Melab waar hij blijk gaf van zijn 'een prima beheersing van zijn commando'. onder vuur. Gewond op 26 maart 1943, bleef hij in de rij totdat de eenheden waren afgelost.

Gepromoveerd tot luitenant-kolonel, nam hij in juni 1943 het bevel over van het 3de Koloniale Artillerieregiment (3de RAC), dat in november 1943 samensmelt tot de 1st Groep van het 3de Koloniale Artillerieregiment (1/3 RAC).

Jean Crépin werd toen benoemd tot hoofd van de divisie-artillerie van de 2e Pantserdivisie en landde op 2 augustus 1944 in Frankrijk. Tijdens de bevrijding van Parijs, in de middag van 25 augustus, alleen met het staatshoofd - majoor van het Duitse garnizoen , verkrijgt hij de capitulatie van het Luxemburgse steunpunt, waardoor mensenlevens worden gered en de vernietiging van historische monumenten wordt vermeden.

Hij onderscheidde zich opnieuw tijdens operaties van 13 tot 24 november 1944 door een opmerkelijk tactisch gevoel te tonen door alle artillerie-acties uit te voeren die van hem werden gevraagd. Zo maakt het door het vuur van zijn groepen in directe ondersteuning of in collectieve actie het mogelijk om de vijandelijke verdediging te doorbreken, met name op 21 november 1944 in de regio van Nieferhoff en Saint-Quirin, waardoor de uitbuiting door de gepantserde elementen wordt vergemakkelijkt . Hij is een van de belangrijkste architecten van de overwinning van Straatsburg;

Jean Crépin beëindigt de oorlog met de rang van kolonel.

In december 1945 scheepte hij in naar Saigon en nam het bevel over de artillerie van het Franse expeditieleger in het Verre Oosten op zich. Hij is de plaatsvervanger van de generaal die het bevel voert over de troepen van Noord-Indochina en de 9th Colonial Infantry Division (9th DIC).

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

• - Jean CRÉPIN | L'Ordre de la Libération et son Musée