TracesOfWar heeft uw hulp nodig! Elke euro die u bijdraagt steunt enorm in het voortbestaan van deze website. Ga naar stiwot.nl en doneer!

Stolpersteine H.W. Mesdagstraat 46A

Hier woonden:

Hartog Daniel Cohen
Geboren op 29-05-1883 te Leer (Duitsland)
Gedeporteerd naar Westerbork op 12-11-1942
Vermoord in Auschwitz op 19-11-1942

Bertha Berta Johanna Cohen-Weinstein
Geboren op 24-02-1883 te Gensungen (Duitsland)
Gedeporteerd naar Westerbork op 12-11-1942
Vermoord in Auschwitz op 19-11-1942

Hartog Daniel Cohen was slager en veehandelaar. Hij trouwde met Bertha Berta Johanna Weinstein, en in 1908 woonden ze in Leer, Duitsland, waar hij was geboren. Ze kregen een dochter, Rachel Renate Cohen. Hartog werd in 1902 geregistreerd bij het Nederlandse leger. Hij vroeg en kreeg naturalisatie in 1920, maar verhuisde toen niet naar Nederland. In 1929 werd zijn aanvraag opnieuw goedgekeurd, maar hij en Bertha bleven nog steeds in Duitsland.

Nadat dochter Rachel met Benno Schwartz was getrouwd, verhuisden die twee in 1935 naar Vaals, NL. Ze kregen een kind, Charles Karl Schwartz, geboren in 1936.

Uiteindelijk verhuisden Hartog en Bertha Cohen in 1938 naar Nederland en in maart 1939 stond zijn naam op dit adres ingeschreven, H.W. Mesdagstraat 46A. Beiden werden op 12 november 1942 naar Westerbork gebracht. Vier dagen later werden ze op transport gesteld naar Auschwitz en daar op 19 november vermoord.

Rachel Schwartz-Cohen en haar zoon Charles Schwartz werden op 31 augustus 1942 in Auschwitz vermoord, de dag voor zijn zesde verjaardag. Echtgenoot/vader Benno Schwartz overleefde de oorlog maar was erg ziek van zijn tijd in een concentratiekamp. Hij stierf in 1949.

"Stolpersteine" is een kunstproject in Europa van Gunter Demnig ter herdenking van slachtoffers van het Nationaal-Socialisme (nazisme). Stolpersteine (struikelstenen) zijn kleine, 10x10cm messing plaquettes geplaatst in de stoep voor de laatste vrijwillige residentie van (meestal Joodse) slachtoffers die zijn vermoord door de nazi's. Elke plaquette is gegraveerd met de naam van het slachtoffer, de geboortedatum en de plaats (meestal een concentratiekamp) en de datum van overlijden. Op deze manier geeft Gunter Demnig een individueel gedenkteken aan elk slachtoffer. Eén steen, één naam, één persoon. Hij citeert de Talmoed: "Een mens wordt alleen vergeten als zijn of haar naam wordt vergeten."

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)