TracesOfWar heeft uw hulp nodig! Elke euro die u bijdraagt steunt enorm in het voortbestaan van deze website. Ga naar stiwot.nl en doneer!

Stolperstein ABC-Straße 2

Deze kleine messing plaquette (Stolperstein of Struikelsteen) herdenkt:

* Anna Reichenbach, geb. 1868, toegelaten 1935 Langenhorn Sanatorium, "verplaatst" 23.9.1940, Brandenburg, vermoord 23.9.1940, "Aktion T-4."

Achtergrond
Anna Reichenbach werd geboren in de grote familie van een bontwerker en zijn vrouw. Van de 18 geboren kinderen stierven er 4 voor of kort na de geboorte en nog eens 7 stierven op jonge leeftijd. Van de 7 overgebleven is niets bekend van 4.

Voor Anna weten we alleen van haar ziekenhuisopnames. Tegen het einde van de 19e eeuw werd ze voor het eerst opgenomen in het "gekkenhuis Friedrichsberg". Er volgden nog meer schoten, waarvan de laatste van 1930-1935 voor 'geestesziekte'. Ze werd vervolgens overgebracht naar het Langenhorn State Hospital (later Hamburg-Langenhorn Sanatorium en Nursing Home genoemd). De Reichs "Aktion T-4" om Joodse mensen in sanatoria en instellingen te doden, werd in september 1940 van kracht. Op 23 september werden Anna Reichenbach en 135 andere patiënten van andere instellingen naar Brandenburg/Havel gebracht, waar op één na allemaal werden vermoord met koolmonoxidegas.

Haar zus Mary Stern werd in juli 1942 naar Theresienstadt gedeporteerd en vervolgens in september naar Treblinka, waar ze werd vermoord. Een stolperstein voor Mary Stern is met negen anderen te vinden op Isestraße 21. Carl Reichenbach, de broer van Anna en Mary, was blijkbaar naar Manchester verhuisd.

"Stolpersteine" is een kunstproject in Europa van Gunter Demnig ter herdenking van slachtoffers van het Nationaal-Socialisme (nazisme). Stolpersteine (struikelstenen) zijn kleine, 10x10cm messing plaquettes geplaatst in de stoep voor de laatste vrijwillige residentie van (meestal Joodse) slachtoffers die zijn vermoord door de nazi's. Elke plaquette is gegraveerd met de naam van het slachtoffer, de geboortedatum en de plaats (meestal een concentratiekamp) en de datum van overlijden. Op deze manier geeft Gunter Demnig een individueel gedenkteken aan elk slachtoffer. Eén steen, één naam, één persoon. Hij citeert de Talmoed: "Een mens wordt alleen vergeten als zijn of haar naam wordt vergeten."

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)