Duitse Torpedobootjager Bernd von Arnim (Z 11)

De Duitse torpedobootjager Bernd von Arnim werd eind 1938 afgeleverd aan de Germaniawerft in Kiel. Op 13 april 1940 ging het schip, tezamen met drie zusterschepen, verloren in Noorwegen tijdens strijd met Britse marineschepen.

De kiel van de Bernd von Arnim werd als G537 op 26 maart 1935 gelegd aan de Germaniawerft te Kiel. Het schip was op 4 augustus 1934 besteld en werd op 8 juli 1936 te water gelaten. Op 6 juli 1938 werd het schip afgeleverd.^[1][2]

De Bernd vo Arnim was het 7e schip in de klasse Type 1934A torpedobootjagers, ook wel Z 5-klasse. Het schip had een standaard waterverplaatsing van 2.270 ton met een maximale waterverplaatsing van 3.190 ton en viel hiermee in de tweede reeks van deze klasse. De eerste vier schepen en de laatste drie schepen uit de klasse waren lichter. Ook de lengte van 121 meter week af van de eerste vier schepen, door toepassing van een andere vorm van de boeg. De breedte van het schip was 11,30 meter en de diepgang 4,20 meter. Twee Blohm & Voss geschakelde stoomturbines, aangedreven door zes Benson boilers, dreven twee schachten aan. Ze 70.000 pk kon zo een snelheid van ruim 38 knopen (70 km/u) bereiken en met de brandstofvoorraad van 715 ton olie kon bij een kruissnelheid van 19 knopen (35 km/u) een afstand van 3.380 km worden afgelegd.^[3]

De 315 koppige bemanning had de beschikking over een bewapening van 5 stuks enkele 128mm 42 SK C/34 geschut, twee stuks dubbele 37 mm 80 SK C/30 luchtafweergeschut, 6 stuks enkele 20 mm 65 C/30 luchtafweergeschut, twee viervoudige 533 mm torpedolanceerbuizen en vier dieptebommenwerpers met 18 dieptebommen. Voor het leggen van mijnen konden twee rails worden gemonteerd en 60 mijnen worden meegevoerd. Het schip was uitgerust met een GHG hydrofoon en kreeg in 1939 een S-Gerät sonar geïnstalleerd.^[4]

Bernd von Arnim (achtergrond) en Wolfgang Zenker (voorgrond), Bremerhaven, 1938 Bron: Public Domain (onbekend)

Op 6 december 1938 werd het schip ingedeeld bij de 6. Zerstörerdivision, waarna de operationele proefvaarten begonnen. Al op 4 april 1939 werd het schip ingedeeld bij de 4. Zerstörerflottille, welke nieuw werd opgericht. Bij aanvang van de Tweede Wereldoorlog opereerde het schip in de Oostzee tot het in september 1939 naar de Noordzee werd gezonden. Tot in november opereerde het schip met haar flottielje als escorte voor grotere Duitse oorlogsbodems bij patrouilles op de Noordzee, Oostzee en langs de kust van Noorwegen. Vanaf november werd het schip ingezet voor het leggen van mijnen langs de Britse kust tot het schip eind 1939 voor onderhoud aankwam in Bremerhaven.

De Bernd von Arnim werd ingezet bij de Kriegsschiffgruppe 1 tijdens operatie Weser en wel de invasie van Noorwegen. Op 13 april 1940 gingen hierbij tijdens een gevecht met Britse schepen vier torpedobootjagers, waaronder de Bernd von Arnim verloren. Het schip werd, nadat het alle munitie had verschoten, door de eigen bemanning opgeblazen om te voorkomen dat het in vijandelijke handen viel.^[5]

Bernd von Arnim in de Rombaksbotn, Narvik Bron: Tilvekstnummer: NF.WB 51944* G Internnr: NBR9311:01338

Noten

1. Whitley, 1991, pag. 204
2. Gogin, 2023, pag. 38
3. Gogin, 2023, pag. 39
4. Gogin, 2023, pag. 39
5. Gogin, 2023, pag. 39