Hendrikus Franciscus Swinkels werd geboren op 11 november 1878 in het Beekse deel van Beek en Donk. Hij was zeer nauw betrokken bij zijn parochiekerk, de Sint Michaëlkerk in Beek. Hier was hij organist. Tevens was hij directeur van de plaatselijke harmonie. Hij overleed op 79-jarige leeftijd op 26 augustus 1958 in Beek en Donk.
Op de ochtend 20 juni 1944 werden in de regio van Hattemerbroek zeven treinen beschoten, waarvan zes binnen het uur. Vertrokken uit Groningen, passeerde trein 1504 om 10.20 uur station Hattemerbroek, waarna deze door drie Britse vliegtuigen – herhaaldelijk – onder vuur werd genomen.
Al dikwijls was ik van plan om eens wat op te schrijven over het leven van vader en mij, omdat jullie als kinderen daar zo weinig van weten. Ik heb er wel veel over verteld, aan de één dit en de ander weer dat, maar je weet nooit meer "aan wie, wat". De laatste tijd is me meermalen gezegd: "Schrijf toch eens wat op". Begin februari gaf mijn nicht Margriet Zijlstra de laatste stoot en heb ik de stoute schoenen aangetrokken. Dank je wel Margriet! Wil, Nit en Gertjan hielpen me bij het redigeren, typen en vermenigvuldigen, waarvoor ik ze erg dankbaar ben.
Er waren 3 Carel Willem's de Groot. De grootvader, de vader en zijn zoon. Deze pagina gaat over het leven van de vader Carel Willem en over zijn broer Barend (Bab) tijdens de Tweede Wereldoorlog. Carel Willem had 3 broers. Bab dus en Gerhard en Aart. Gerhard en zijn vrouw To waren naar Indie gegaan en Gerhard zou omkomen in een Jappenkamp. Aart heeft gedurende de oorlog 'gewoon' gewerkt en Bab was waarschijnlijk lid van de NSB en heeft voor de Duitsers gewerkt, terwijl Carel in een krijgsgevangenkamp in Duitsland heeft gezeten.
75 cent kostte het schrift waarin mijn vader, A.J. Koot jr. (Bertus), op 1 januari 1945 een dagboek begon. Hij deed dit naar aanleiding van enkele feiten die, "waren de tijden niet zo droevig, bepaald humoristisch zouden zijn". De concrete aanleiding was de verordening die kort daarvoor was afgekondigd. Alle mannen tussen 16 en 40 jaar oud moesten zich op last van de Duitsers tussen 5 en 8 januari 1945 melden voor de totale oorlogsinzet. Dat was Bertus Koot dus niet van plan. Mijn persoontje, ik ben 18,moet ook "duiken". En dat deed hij in het eigen, ouderlijk huis aan de Merwedekade 227 bis A.
In het boek ‘Scheepsrampen en Jappenkampen’ vertelt Hendrik Boot het verhaal van zijn vader Cor Boot. Het is het verhaal dat zijn vader, machinist op de ′grote vaart′ niet vertelde omdat het voor hem te moeilijk was om erover te praten. Hendrik werkte er jaren aan en reconstrueerde het na veel research. De volledige werkelijkheid is niet te achterhalen maar wat hij vond was een ongelofelijke geschiedenis.
Enkele korte verklaringen van Karl Dönitz aangaande Hitlers dood en de Duitse capitulatie.
Ik ben dus in de Tweede Wereldoorlog geboren, maar ik heb daar uiteraard weinig van gemerkt. Mijn vader dus wel. Hij werd opgeroepen vanwege de mobilisatie. Dat merkte hij op een wel erg ongelegen moment. Op 24 augustus 1939 was zijn zuster Annie op 27 jarige leeftijd overleden, voor zover bekend aan Multiple Sclerose. Op 28 augustus werd zij begraven en toen de familie na de kerkdienst en de begrafenis nog buiten om de boerderij liep hoorden zij de kerkklokken luiden. Op die manier werd de mobilisatie aangekondigd en vele voormalige militairen werden onder de wapenen geroepen.
Op 23 september 1944 ingestelde Duitse draagverbod voor Roemeense en Bulgaarse onderscheidingen.
Deze tekst werd door Adolf Hitler om 1:00 uur op 21 juli 1944 op de Duitse radio uitgesproken, na de mislukte aanslag en staatsgreep van 20 juli 1944.
Dit zijn de oorlogservaringen van Reserve 2e Luitenant Max Lahm, Commandant Verbindingsafdeling, I Bataljon, 27e Regiment Infanterie. Hij schreef deze teksten ergens rond 1990. Er zijn drie versies, die in sommige delen veel overlappen. Wij hebben ze samengevoegd tot onderstaande tekst. De originele teksten en schrijfwijzes zijn zo veel mogelijk intact gelaten.
Vertaling van de dagboekaantekeningen van de Duitse propagandaminster Joseph Goebbels. Hij beschrijft de in de avond van 9 november 1938 uitgebroken pogrom tegen de Joden, cynisch de Kristallnacht of Reichskristallnacht genoemd. De door Goebbels aangestuurde gewelddadigheden waren een gecoördineerde reactie op de op de dood van de Duitse diplomaat Ernst vom Rath. Hij kwam om als gevolg van een aanslag op zijn leven, gepleegd door de Joodse jongeman Herschel Grynszpan.
Deze foto's uit het fotoalbum van Reserve 2e Luitenant Max Lahm lijken allemaal gemaakt te zijn in of om Neerkant. De foto's zijn vermoedelijk gemaakt in 1939, tijdens de mobilisatie in Nederland. Het I bataljon, 27e Regiment Infanterie (I-27.R.I.) had daar haar hoofdkwartier alvorens dit te verhuizen naar boerderij Nachtegaal aan de huidige Wittedijk 18 in Deurne. Het bataljon was in de Peel in Noord-Brabant verantwoordelijk voor het verdedigen van een deel van de Peel-Raamstelling. Deze stelling was de derde verdedigingslinie achter de grens met Duitsland en de Maaslinie, achter de rivier de Maas.
Intro
De Rotterdamse bevolking zal het in hun verwoeste stad met enig leedvermaak hebben gadegeslagen; het almaar uitdijend vak E-CC met Duitse gesneuvelden op begraafplaats Crooswijk. Toen in mei 1945 het wapengekletter was verstomd, bleek dat er 19 Duitse civiele zeelieden en 897 militairen begraven lagen. Zij waren niet de enige soldaten, die een rustplaats hadden gevonden in Crooswijk Nog steeds zijn er 127 Nederlandse Oorlogsgraven, 11 Poolse en 124 van het Gemenebest. 18 Amerikanen zijn overgebracht naar Margraten. In dit artikel wil ik echter specifiek ingaan op de Duitse graven.