Titel: | Haaien en kleine vissen |
Auteur: | Wolfgang Ott |
Uitgever: | De Boekerij N.V. – Baarn |
Uitgebracht: | 1957 (Haie und kleine Fische) |
ISBN: | n.v.t. |
Omschrijving: |
De roman begint juist voordat de Schemeroorlog tussen Duitsland enerzijds, en Engeland en Frankrijk anderzijds van start gaat. Hans Teichmann wordt reeds vanaf het begin als hoofdpersonage geportretteerd. Samen met zijn twee vrienden Emil Stollenberg en Gerd Heyne werkt hij op een haringlogger. Dit schip wordt bij het uitbreken van de schijnoorlog opgevorderd door het Duitse leger om omgebouwd te worden als mijnenveger. Reeds op de eerste uitvaart gaan enkele van de schepen van hun escadrille verloren. De jongens zien het niet zo zitten om op ‘die gammele roestbak’ gedurende de hele oorlog te dienen. Veel te gevaarlijk naar hun zin, en totaal niet eervol. De oorlogsschepen van de Kriegsmarine spreken hen veel meer aan.
De gruwel van de zeeoorlog ten voeten uit. Dat is de ideale beschrijving van dit boek. Grappige momenten en sfeerscheppende beschrijvingen van de bemanning wisselen af met spanning, beklijvende, ijselijke spanning. De jongemannen komen van de rustige haringvisserij terecht in de allesverslindende oorlog. Na een eerste gruwelijke ervaring op zee, komen ze terecht op een opleidingsschool voor de marine. Hier wordt de opleiding van deze jongemannen grondig beschreven. De auteur besteedt hier veel aandacht aan de uitbouw van zijn hoofdpersonage en deze van zijn vrienden. De karakterschets die hier gegeven wordt, veranderd in de loop van het boek nog wel een beetje, maar is toch vrij accuraat. Dit komt ook overeen met de werkelijkheid. Een militaire opleiding heeft altijd een zeer grote invloed op iemand. Ook op de anders grove, cynische Teichmann. Maar uiteindelijk draait het hele boek uit op de grote climax, de oorlog met het duikbootwapen. De kleine vissen, die zich als haaien onder water kunnen gedragen. Eenmaal men de beschrijvingen van de situaties aan boord van de duikboot leest, bemerkt men pas de kunst van de auteur om een verhaal te vertellen. Hij weet perfect de spanning op te wekken, maar ook de luchtigere momenten komen op de juiste plaats. |
Beoordeling: | Zeer goed |