Deze onderscheiding werd ingesteld op 20 december 1939 door de Oberstbefehlshaber des Heeres, Generalfeldmarschall von Brauchitsch.
Het ontwerp voor de onderscheiding kwam van de firma C.E. Juncker uit Berlijn en is opgebouwd uit een ovalen krans van eikenbladeren met aan de top de afbeelding van de "Wehrmacht-adelaar" met gevouwen vleugels en een hakenkruis in de poten. Diagonaal door het midden, vanboven links naar beneden rechts, is een afbeelding van de Mauser K98k, het standaard infanterie wapen, aangebracht. De standaard maten zijn 6,3 cm hoog en 4,9 cm breed. De badge is in zeer grote hoeveelheden en door veel bedrijven geproduceerd. Dit heeft geresulteerd in badges met en zonder fabrieksmerk, hol of vlak en met verschillende soorten bevestigingsspelden.
Op 1 juni 1940, werd het statuut voor de verlening aangepast en werd een tweede versie in het leven geroepen, de Sturmabzeichen in brons.
Er is nooit een Infanterie Sturmabzeichen met getal ingevoerd. Dit was niet nodig omdat vanaf oktober 1942 de Nahkampfspange werd ingevoerd en kon worden toegekend voor Sturmangriffen.
Bij de instelling van het "Ordens-Gesetz" van 1957, werd het aan Duitse militairen weer toegestaan om gedenazificeerde versies van Duitse onderscheidingen te dragen. Van de Infanterie-Sturmabzeichen werd vanaf 1957 ook een gedenazificeerde variant uitgebracht in Zilver en Brons, zonder de adelaar en het hakenkruis.