MH17

Wij schrijven geschiedenis. Letterlijk. We houden ons normaal bezig met een oorlog die zich 70 jaar geleden afspeelde. Indringende beelden staan bij velen van ons team op het netvlies geschreven. Wij zien meer beelden en lezen meer verhalen dan soms goed voor ons is. Paralellen gaan mank en moet je niet willen maken. Ellende valt niet te vergelijken.

Terug naar het heden. Vandaag rijd ik vanuit Eindhoven naar Utrecht, de A2, niet heel bijzonder behalve als je bedenkt wat voor colonne vandaag dezelfde route volgt. Ik sta op met journaalbeelden van treinen, koelwagens en een veel te lange stoet rouwauto's. Ik rij langs een digitaal reclamebord waar een zwart lint op staat, met de letters MH17. Je hoeft niemand in Nederland uit te leggen waar dat voor staat. Rijkswaterstaat waarschuwt op de matrixborden: "herdenken doe je op een P, niet op de vluchtstrook". Teksten die je eigenlijk alleen op 4 mei wil zien. 3FM draait Brothers in Arms van de Dire Straits. Kippenvel.

In gedachten probeer ik een beeld te vormen van 298 mensen, levens... wetende dat ook deze beelden, van al die rouwauto's, in mijn gedachten zullen blijven. 

Vandaag pinken we een traantje weg. Vandaag komt er weer een oorlog dichtbij. Veel te dichtbij. Soms zou het mooi zijn als we uitgeschreven waren.