Wie aan muziek in de Tweede Wereldoorlog denkt, kan niet om het lied ‘Lili Marleen’ heen, gezongen door de rokerige en zwoele stem van een van de meest gevierde én controversiële kunstenaars uit die tijd: Marlene Dietrich. Dit is het opmerkelijke verhaal van een Duitse actrice, zangeres, fundraiser én moraalbooster voor de geallieerden.
Julian Aaron Cook raakte bij het grote publiek bekend als de destijds 27-jarige majoor die, als commandant van het 3rd Battalion 504th Parachute Infantry Regiment (PIR) van de 82nd Airborne Division, de gewaagde oversteek over de rivier de Waal bij Nijmegen leidde op 20 september 1944.
Colonel Benjamin Hayes ‘Vandy’ Vandervoort raakte bij het grote publiek bekend door John Waynes vertolking in de filmklassieker ‘The Longest Day’. Echter, over Vandervoorts rol als een van de pioniers bij de Amerikaanse parachutisten en als gevechtscommandant gedurende de verschillende operaties tijdens de Tweede Wereldoorlog is relatief weinig bekend. Zo wordt de rol van zijn eenheid bij de operatie Market Garden in Nijmegen in veel bronnen, films en documentaires overschaduwd door het heldhaftige optreden van Major Julian Cook. Ook wordt de rol van ‘Vandy’ bij het Ardennenoffensief veelal onderbelicht.
Hermann Hoth werd geboren in Neuruppin op 12 april 1885 en was de zoon van een medisch legerofficier. In 1904 ging Hermann Hoth een officiersopleiding volgen in het Duitse leger en werd ingedeeld bij de cavalerie. In 1905 stapte hij over naar de infanterie en was destijds een luitenant in het 72e Infanterieregiment. Met dit regiment diende Hoth ook tijdens de Eerste Wereldoorlog. Tijdens de Eerste Wereldoorlog onderscheidde Hoth zich, waardoor hij de beide klassen van het IJzeren Kruis kreeg uitgereikt.
Elisabeth Volkenrath, geboren Mühlau, was een Duitse kampbewaakster die gedurende de Tweede Wereldoorlog in de concentratiekampen Ravensbrück, Auschwitz en Bergen-Belsen werkzaam was. Volkenrath werd geboren als het zesde kind van Josef Mühlau en zijn vrouw, die bosarbeiders van beroep waren.
In de zomer van 2024 verscheen het boek ‘De vergeten commando’ van de hand van oud-journalist Peter Visser. Hierin geeft hij antwoord op de vraag waarom de Nederlandse korporaal Kokhuis tachtig jaar onder de radar bleef na operatie Market Garden. Tot dan toe werd algemeen aangenomen dat de destijds 19-jarige student Ben Bouman de enige Nederlander was die met roeibootjes de Waal bij Nijmegen was overgestoken, met de 82nd Airborne Division.
Weinig Amerikaanse bevelhebbers roepen zo veel controverses op als Douglas MacArthur. De één noemt hem 'de grootste generaal ooit', de ander 'een van de gevaarlijkste mannen van Amerika'. Wie was hij, die het ene moment werd beschimpt als 'Dugout Doug' vanwege zijn vermeende lafheid en het volgende juist voor gek werd verklaard wegens zijn gewaagde acties. De ene wilde hem het opperbevel van het leger geven, de ander vond dat hij door een rechter diende te worden veroordeeld.
Paul Blobel was de leider van het Sonderkommando 4a, een onderdeel van Einsatzgruppe C. De Einsatgruppen waren belast met het executeren van onder andere communisten, partizanen en Joden in de Sovjet-Unie. Blobels Sonderkommando 4a werd berucht vanwege de uitvoering van de massa-executie van in totaal 33.771 Joden in Babi Jar, een ravijn in Kiev. Ook voerde Blobel het commando over Aktion 1005, de operatie met als doel het uitwissen van de sporen van massavernietiging in het oosten. Blobel, volgens zijn personeelsdossier een “energieke persoonlijkheid met grote leiderschapskwaliteiten”, was vanwege zijn wreedheid en bloeddorstigheid de juiste man voor al deze smerige klussen. Na de oorlog toonde hij geen berouw en verschuilde hij zich achter de bevelen van zijn meerderen die hij als soldaat had moeten gehoorzamen.
De bemanningen van No.2 Group RAF Bomber Command gaven hun bevelhebber, Air Vice-Marshal Donald Stevenson, de bijnaam ‘Butcher’. Terwijl Stevenson het bevel had over No.2 Group stuurde hij zijn bemanningen op meerdere operaties die vanaf lage hoogte moesten worden uitgevoerd. Deze aanvallen resulteerden in zware verliezen. Stevensons bemanningen hadden het gevoel dat hun bevelhebber weinig oog had voor de risico’s en problemen die zich voordeden bij deze missies.
2nd Lieutenant Ellen Ainsworth was verpleegster in het Amerikaanse Army Nurse Corps. Na de geallieerde landing in Italië bij Anzio op 22 januari 1944 was zij een van de vrouwen die zich aldaar over de gewonden ontfermden. Op 12 februari vond een zware artillerieaanval plaats. Toen een Duits explosief buiten de tent insloeg, waarin zij zich bevond, werd Ellen geraakt door scherven. Ze werd geopereerd maar overleed vier dagen later, enkele weken voor haar 25e verjaardag.
Wilhelm Stuckart was een Duitse jurist en hoge ambtenaar tijdens het naziregime. Hij speelde een belangrijke rol bij het opstellen van de Neurenberger rassenwetten en nam deel aan de beruchte Wannseeconferentie. Na de oorlog werd hij veroordeeld wegens misdrijven tegen de vrede, misdrijven tegen de menselijkheid en lidmaatschap van een misdadige organisatie (de SS). In 1953 kwam hij om bij een auto-ongeval.
Rudolf Lange was een Duitse jurist en SS-officier. Na een carrière bij de Gestapo werd hij na de Duitse inval in de Sovjet-Unie SD-chef in Letland. Daar was hij verantwoordelijk voor de massamoorden op Letse Joden en op Joden die vanuit het Duitse Rijk naar Riga waren gedeporteerd. In januari 1942 nam hij deel aan de beruchte Wannsee-conferentie. In februari 1945 stierf hij bij de inname van Poznan door het Rode Leger.