TracesOfWar heeft uw hulp nodig! Elke euro die u bijdraagt steunt enorm in het voortbestaan van deze website. Ga naar stiwot.nl en doneer!

"Getrubbel met de Tommies"

Trouw publiceerde op 29 april een artikel over plunderingen en moedwillige vernielingen gepleegd door Amerikaanse, Britse en Canadese troepen. Met name in Noord-Limburg, Oost-Brabant en Zuid-Gelderland kregen Nederlandse burgers hier in 1944 en 1945 te maken. Zo ook mevrouw Toke Dankers-Van Beek. De op 24 april 1918 geboren dagboekschrijfster woonde indertijd in de boerderij Morgenrust in Dongen in Noord-Brabant.


Bevrijding van Dongen.

Het onderstaande fragment is een aantekening uit haar dagboek van 31 oktober 1944, kort na de bevrijding van Dongen. Haar complete dagboek van 3 september 1944 tot 5 mei 1945 is te vinden op Go2War2.nl.

"Dinsdagmorgen. Weer `t zelfde getrubbel met de Tommies die heel `t huis op stelten zetten. Van werken komt niet veel,want overal loopt men Tommies tegen `t lijf. Tegen de middag kregen ze orders om te vertrekken. Wij al blij, want nu zouden we eens vlug de boel op gaan ruimen want `t was dags voor Allerheiligen, en `t was me een zaakje overal. We zouden eerst maar gauw de koffer uitruimen, maar daar kwamen we voor vreemde verrassingen. Alle goei handschoenen van de jongens waren verdwenen, bruine slipovers, sjaals, èèn kilo bus van Houten cacao, altijd bewaard voor de vrede, een bus met suiker en nog al meer. Wie `t gedaan had, hoefde wij niet aan te twijfelen, want de bewijzen, `n handschoen van den Tommie/lag er in. Nee zoo iets hadden wij nooit gedacht van hen. Men zou ze desnoods je portemonnai gegeven hebben. Maar dat is trouwens ook al niet noodig, want die nemen ze toch wel. Want ons Moeders spaarpotje was ook verdwenen, met nog wel over de f.600, Nee de bevrijding was heelemaal anders als wij gedacht hadden. Allen waren we kwaad op de Tommies en foeterde, moeten zulke nog iets meejatten ze hebben toch zelf van alles genoeg,en weten toch goed genoeg hoe erg of `t hier in Nederland met alles gesteld is. Nou we zijn blij hoor dat ze weg zijn,en `t is te hopen dat wij ze niet meer krijgen. En daar hadden we nou zoo lang naar verlangd.

Rond 1 uur weer Tommies op `t erf, en liefst nog wel een honderd, en weer voor inkwartieringen nou moesten ze zelfs nog wel boven slapen ook. Stil lag ons werk al weer. Weer kookte ze d`r potjes, en wij snoepte chocola en rookte cigaretten, en `s avonds aten we Engelsche kost."

Gebruikte bron(nen)

  • Bron: Go2War2.nl
  • Gepubliceerd op: 30-04-2017 11:38:40