Militair expert Michel Esteve schreef een uitgebreid boek over de Medium Tank, M4, oftewel de M4 Sherman. De 240 pagina's tellende publicatie van Casemate Publishers gaat zeer uitgebreid in op de verschillende technische en niet-technische aspecten van deze tank.

De verschillende hoofdstukken waaronder: 1. 'A Tank Named Sherman', 2. 'Production', 3. 'The Chassis', 4. 'Turrets', 5. 'Armament and Ammunition' en 6. 'The Sherman Crew', zijn allen voorzien van gedetailleerde informatie, zwart-witfoto's, tabellen en afbeeldingen in kleur. In verschillende overzichten komen de hoeveelheden van Sherman-tanks die aan verschillende landen geleverd zijn aan bod.

In het eerste hoofdstuk (A Tank Named Sherman) wordt de ontwikkelingshistorie van de M4 Sherman kort behandeld. Een zeer uitgebreide bespreking van dit onderwerp ontbreekt, maar daarvoor zijn wel veel andere gegevens beschikbaar, waaronder geleverde aantallen aan andere landen en informatie wat betreft inzet door andere landen (zie voor de ontwikkeling van de Sherman de artikelen M4 Sherman Tank en Tankontwikkeling in de Verenigde Staten (1918-1945). De verschillende productiestatistieken komen uitgebreid aan bod in hoofdstuk twee waarbij technische tabellen met specificaties worden besproken. De verschillende onderstellen van de tank worden met behulp van kleurenafbeeldingen en figuren getoond en de verschillende details van de Sherman komen aan bod.

In hoofdstuk drie worden het onderstel en de romp behandeld. Daarin is te zien hoe soms extra pantserplaten aan de zijkant van de koepel en de romp werden gemonteerd. Verschillende afbeeldingen laten zien hoe en waar die extra pantserplaten gemonteerd werden (hier zijn ook de verschillende vormen van die pantserplaten te zien). Filters, radiatoren en andere componenten passeren de revue. Tekeningen illustreren alle soorten rupsbanden, waaronder de T47 E1, T48 en T51. Vanaf pagina 44 worden de verschillende motoren behandeld waarbij de historie en specificaties van de Wright Continental R 975-C2 of C4, de Ford V8 GAA en de Chrysler Multibank motoren aan bod komen.

In alle hoofdstukken zijn zeer interessante kleurenafbeeldingen en tekeningen aanwezig die componenten van de M4 Sherman tonen. In hoofdstuk vier, op pagina 51, worden bijvoorbeeld de verschillende koepels met aanwezige details getond. De eerste M4 Sherman-tanks hadden een andere hoofdbewapening dan latere varianten en dat zien we ook terug in de koepels. Ook de verschillende affuiten worden besproken (b.v. M34 en M34 A1).

Anders dan andere boeken over de M4 Sherman-tank bespreekt hoofdstuk vijf zeer uitgebreid de bewapening en munitie. Een afbeelding toont de secundaire bewapening (sidearms plus de gemonteerde M1919 A4 of A5 .30 cal en .50 cal BMG M2 HB machinegeweren) met alle locaties waar die wapens opgeslagen waren. De M4 Sherman-tank was een middelzware tank die als hoofdtaak had om de infanterie te ondersteunen (vandaar de vele machinegeweren, vooral bedoeld tegen vijandelijke infanterie). Dat daarbij ook vijandelijke voertuigen en soms tanks een bedreiging vormden werd bij de ontwikkeling van de M4 Sherman ingecalculeerd.

De eerste kanonnen die in M4 Sherman-tanks gemonteerd werden, waren 75mm M3 wapens (M3 75 mm gun). Die hoofdbewapening was voorzien van verschillende munitiesoorten. Die soorten waren bedoeld tegen infanterie of licht gepantserde voertuigen en andere doelen zoals veld- of antitankkanonnen (brisant zoals de 'High Explosive' M48), tegen vijandelijke tanks (M72 en M61 'Armour Piercing Tracer' en/of 'Armour Piercing Explosive Fuse', oftewel pantsergranaten) en om vluchten of verdekking mogelijk te maken (rookgranaten).

Het hoofdstuk 'Armament and Ammunition' gaat zeer uitgebreid in op die aspecten. In een tabel zijn de munitiesoorten, het gewicht van die granaten en de mondingssnelheden vastgelegd. Overzichten met kleurenafbeeldingen laten zien hoe de granaten er uitzagen en (soms) welke naam c.q. aanduiding zij hadden. Opgemerkt dient te worden dat het 75mm M3 kanon twee verschillende pantsergranaten had: M61 en M72. Het boek geeft beide soorten weer maar geeft nog extra informatie en stelt dat er ook een M61 pantsergranaat zonder explosieve inhoud bestond (zonder hierbij de naam M61 te noemen, maar de naam aan te duiden als een pantsergranaat van het type Armour Piercing Tracer). Overige munitiesoorten zoals de granaten van het 76mm M1 kanon (76 mm gun M1), de 105mm houwitser en de 17 ponder worden tevens besproken. Kanttekening is dat penetratiewaarden van granaten tegen vijandelijke tanks of pantserstaal niet aan bod komen.

In de overige hoofdstukken zien we eigenlijk hetzelfde: vaak zeer gedetailleerde informatie over verschillende onderwerpen. Onder andere waar en hoe de Sherman ingezet werd en wat de verschillende taken van de bemanningsleden waren (de bemanning bestond uit: de tank commander, radio-operator/loader, gunner, driver en bow gunner/assistent driver). Het dashboard van de chauffeur komt hierbij zeer uitgebreid aan bod. Een uniek en zeer interessant detail is het overzicht van de verschillende dashboards van de M4 Sherman-tank (M4, M4A1 Late, M4A2, M4A3 75W, M4A3 75W en 76 en de M4A4). Alle knoppen en meters zijn op de dashboards te zien waarbij de namen van de onderdelen met behulp van cijfers aangeduid worden. Verderop in het boek worden de verschillende varianten van de M4 Sherman besproken en de voertuigen die op de onderstellen (hull en chassis) van de tank zijn gebaseerd. Zo waren er bijvoorbeeld: bruggenleggers, mijnenvegers en heggensnijders die tijdens WOII ingezet werden. Ook de verschillende prototypes en testvoertuigen worden daarbij besproken. Logistiek, aanvoer en backup komen vanaf hoofdstuk negen aan bod waarbij gekleurde tekeningen en overzichten van trucks en transportvoertuigen de tekst begeleiden.

In hoofdstuk twaalf ('The Succes of the Sherman') sluit de auteur af met de conclusie dat de M4 Sherman-tank (en zijn bemanningen) een symbool zijn geworden van de geallieerde overwinning in de Tweede Wereldoorlog. Een aanhangsel ('Appendix 1'), een lijst met afkortingen en namen en bronnen ('Sources and Bibliography') sluit het boek af.

Samenvattend kunnen we zeggen dat deze publicatie een standaardwerk is over de M4 Sherman-tank. Door de hoeveelheid details, de vele foto's en de vaak unieke kleurenafbeeldingen c.q. figuren, schetst het boek een zeer uitgebreid en omvattend beeld van de M4 Sherman-tank. Omdat de auteur een Franse ex-militair (hij gebruikte en repareerde zelf soms Sherman-tanks) is, werd het boek in het Engels vertaald. Soms is dat te merken: bijvoorbeeld bij de vertaling van 75mm M3 kanon (het boek geeft soms alleen 'CN 75', oftewel canon 75 aan). De meeste informatie in het boek is echter correct en gebaseerd op primair bronmateriaal (waaronder technische handleidingen over de M4 Sherman). Soms komen kleine fouten, of in ieder geval afwijkende gegevens voor. Het hoofdstuk over bewapening en munitie noemt verschillende gewichten en mondingssnelheden van granaten, maar enkele daarvan kloppen niet of wijken in ieder geval af van de meeste gegevens in andere bronnen (boeken, internet en primaire bronnen).

Zo worden er bij het 75mm kanon drie in plaats van twee pantsergranaten genoemd en zijn de mondingssnelheden afwijkend van ander bronmateriaal. De eerste M4 Sherman-tanks hadden voor het 75mm M3 kanon twee munitiesoorten tegen gepantserde doelen: de M72 en M61 pantsergranaat die 618 tot 619 m/s aflegden. Jammer is dat niet verteld wordt hoeveel millimeter staal die pantsergranaten konden doorboren. Dit om een vergelijking met andere tanks mogelijk te maken. Echter, die gegevens worden wel in andere boeken, in archiefstukken en op internet besproken. Ook andere foutjes zijn soms in het boek aanwezig. In een tabel op pagina 73 zijn er fouten wat betreft de opmaak. Zo staan gegevens over machinegeweren bij het kopje 'Sight' en staat informatie over mortieren onder het kopje 'Stabilisation'. Dit zijn over het algemeen echter kleinigheden en worden o.a. gecompenseerd door de vele afbeeldingen en foto's. De unieke tekeningen (in kleur), waaronder een die de observatie (opstelling) van de M4 Sherman bespreekt waarbij de koepel net boven de grond komt, zijn vaak niet in andere publicaties aanwezig en geven een extra aanvulling op de uitgebreide teksten. Conclusie: het boek geeft een nagenoeg compleet beeld van een tank die een doorslaggevende bijdrage leverde aan de geallieerde overwinning op nazi-Duitsland. Voor iedereen die geïnteresseerd is in de M4 Sherman-tank, of in voertuigtechniek uit de Tweede Wereldoorlog, is het boek aan te raden!