De Combat Medical Badge is een onderscheiding van het Amerikaanse leger die voor het eerst in het leven werd geroepen in januari 1945. Elk lid van de medische afdeling van het leger, met de rang van kolonel of lager, die is toegewezen aan of is toegevoegd aan een grondgevechtswapeneenheid van een brigade of kleiner formaat dat medische ondersteuning biedt gedurende elke periode waarin de eenheid betrokken was bij grondgevechten, komt in aanmerking voor de CMB. Volgens het gunningscriterium moet het individu medische taken uitvoeren terwijl hij tegelijkertijd door de vijand wordt aangesteld; strikte naleving van deze vereiste en de interpretatie ervan (bijv. Mortiergranaten op afstand vs. direct handvuurwapens) zal per eenheid verschillen.
Vanaf 3 juni 2005 komen medici van de Special Forces niet langer in aanmerking voor onderscheiding, maar kunnen ze nu de Combat Infantryman Badge ontvangen. Door een herziening kunnen luchtvaartmedici in aanmerking komen voor de CMB. Het niet-gevechtsvaardigheidsequivalent is de Expert Field Medical Badge.