STIWOT'ters op stap - Margraten

Zondag 24 augustus 2003, na een klein weekje overleg, waarin we tot de conclusie kwamen dat we allebei binnenkort naar de Amerikaanse Begraafplaats in Margraten zouden gaan, besloten Hans Molier en Jeroen Koppes om samen naar Zuid-Limburg af te reizen. Aangezien het niet al te vaak voorkomt dat twee STIWOT’ters iets samen ondernemen hebben we er maar een verslagje van gemaakt.

07:15-08:45 Hans vertrekt vanuit Roosendaal richting Helmond om Jeroen op te halen.

08:45-09:15 Na een korte stop en wat koffie vertrekken we rond kwart over negen naar Margraten. Sommige mensen zullen dit misschien een vroeg tijdstip vinden voor een zondagmorgen. Wij beiden hebben echter weinig moeite met vroeg opstaan, het voordeel was wel dat we vroeg op een bijna lege begraafplaats waren.

09:15-10:30 De rit naar Margraten ging voorspoedig, wij hebben in de tussentijd aardig wat STIWOT zaken besproken. Wij zien elkaar namelijk niet zo vaak, in het jaar dat wij elkaar nu kennen was dit de derde keer dat we elkaar persoonlijk spraken. Bij STIWOT wordt het meeste namelijk met email geregeld, je bereikt echter meer in een autorit van een uur dan in twee weken heen en weer e-mailen.

10:30-12:00 De voornaamste reden dat we naar Margraten waren gegaan, was het fotograferen van de Medal of Honor winnaars die daar begraven liggen voor de nieuwe awards-site. Bij de receptie hing een lijstje met graflocaties van de 6 MoH’s die hier begraven liggen. Pfc Walter C. Wetzel ligt bijvoorbeeld begraven in graf N 18 10. De ‘N’ geeft hierbij het vak aan. Zoals op onderstaande foto te zien is, bestaat de begraafplaats uit een aantal vakken (16, 8 aan iedere kant). Links vooraan is vak A, daarnaast vak B, vak C en D liggen aan de andere kant. Achter vak A ligt dus vak E. Op onderstaande foto is vak N rechts achteraan. De ‘18’ geeft vervolgens de rij aan en de ‘10’ het grafnummer in die rij. Als je het systeem eenmaal door hebt loop je er zo naar toe.



De observatietoren boven de kapel is normaal afgesloten, voor oorlogsmusea.nl wilden wij echter een aantal foto’s van bovenaf nemen. Onder het motto: “nee heb je, ja kun je krijgen” zijn wij naar de beheerder bij de receptie gegaan om te vragen of we de toren in mochten. Wat bleek, je kan erin, je moet het alleen wel vragen! Na 149 treden (nee, we hebben ze niet geteld, dat stond in een foldertje), heb je een geweldig uitzicht over de hele begraafplaats. Dit kunnen we ook iedereen aanraden!

12:00-13:30 Nadat we bij een veel drukker Margraten weggereden waren besloten we om ook nog maar even naar de Duitse begraafplaats in Ysselstein (Limburg) te rijden, misschien dat we daar nog een paar Ridderkruizen konden vinden. Nadat we even gestopt waren voor de lunch kwamen we rond half twee in Ysselstein aan.

13:30-15:00 De zeer indrukwekkende begraafplaats in Ysselstein is aanzienlijk groter dan die van Margraten. Er liggen namelijk meer dan 31.000 Duitsers begraven. Dat was echter niet het enige verschil, het zag er namelijk iets minder verzorgd uit dan de Amerikaanse begraafplaats. Het gras was namelijk helemaal vergeeld, of dit door het warme weer kwam of door slecht onderhoud is natuurlijk lastig te bepalen. Opvallend was wel dat het bij Margraten nog groen was. Ook was het er veel rustiger dan op de Amerikaanse begraafplaats.

15:00-17:00 De terugreis. Na een lange dag onderweg was het nog maar een half uurtje terug naar Helmond, waar we dan ook rond half vier arriveerden. Hans moest echter nog een aardig stuk naar Roosendaal. Eenmaal in Roosendaal aangekomen had Hans er totaal 530 km. opzitten, maar het was in ieder geval een zeer geslaagde dag, het is namelijk erg leuk om je STIWOT collega’s in levende lijven te ontmoeten. Vooral ook omdat dit veel te weinig gebeurd. Wat ons betreft was deze ‘zakenreis’ zeer de moeite waard en zullen we dit vaker doen!



Hans Molier & Jeroen Koppes
Alle foto's: © STIWOT & Jeroen C. Koppes