TracesOfWar heeft uw hulp nodig! Elke euro die u bijdraagt steunt enorm in het voortbestaan van deze website. Ga naar stiwot.nl en doneer!

Dobbie, William

Geboortedatum:
12 juli 1879 (Madras, Brits-Indië)
Overlijdensdatum:
1964
Nationaliteit:
Britse (1801-heden, Koninkrijk)

Biografie

William Dobbie werd op 12 juli 1879 geboren in Madras (Brits-Indië), in een familie met een typische militaire historie. Alleen zijn vader had met deze traditie gebroken. De jonge William werd op de leeftijd van 9 maanden door zijn ouders achtergelaten bij familie in Engeland. Zo zou hij volgens hen een beter en veiliger opvoeding en opleiding kunnen krijgen. Al op school blonk hij uit. Hij was één van de besten uit zijn klas en toonde al vanaf zeer jonge leeftijd interesse in militaire historie en speciaal in de geschiedenis van oude veldslagen. Zijn militaire carrière begon hij aan de Royal Militairy Academy in Woolwich en ging daarna naar de School of Military Engineering in Chatham. Op twintigjarige leeftijd werd hij benoemd tot 2e luitenant bij de Royal Engineers. Zijn eerste vuurdoop onderging hij tijdens de Boerenoorlog in 1901-1902. Hier behaalde hij zijn eerste onderscheiding, de Queen's Medal. In 1904 trouwde hij met de dochter van een kapitein, Sybil Orde-Browne, die hem een dochter en twee zoons schonk. Hij vervolgde zijn militaire loopbaan in Bermuda en Ierland. In 1911 werd hij toegelaten op het Staff College te Camberley, alwaar hij twee jaar later afstudeerde.

In de Eerste Wereldoorlog werd hij naar de slagvelden van Frankrijk en België gezonden. Door zijn optreden klom hij al snel op tot de rang van Brevet-Luitenant-Kolonel en Eerste Stafofficier onder veldmaarschalk Sir Douglas Haig. Brevet-Luitenant-Kolonel Dobbie zou hier beroemd worden omdat hij eigenhandig de order ondertekende van het staakt-het-vuren op 11 november 1918. Tijdens de Eerste Wereldoorlog is Dobbie verscheidene malen onderscheiden. Hij was een geliefd man onder zijn manschappen en werd alom geroemd voor zijn standvastigheid en doorzettingsvermogen.

In 1925 werd hij bevorderd tot luitenant-kolonel, in 1926 tot kolonel. Hij was toen gestationeerd in het War Office (1926-1928). Na een periode bij de Generale Staf, kreeg hij in 1928 een aanstelling in Palestina om daar orde op zaken te stellen bij de Joods-Arabische opstanden. Hierna werd hij brigadecommandant in Egypte. In 1933 keerde hij terug naar Engeland als generaal-majoor. Tot 1935 functioneerde hij als commandant van de School of Military Engineering, commandant van district Chatham en commandant van het Royal Engineers Depot, alle te Chatham. In 1935 kwam zijn voorlopig laatste betrekking als algeheel commandant van de Britse troepen in Malakka. Deze post heeft hij bekleed tot zijn pensioen in 1939.

Bij het uitbreken van de oorlog in september 1939 bood hij vrijwillig zijn diensten aan de Britse regering aan. Hij werd weer in dienst genomen en kreeg het commando over de troepen op Malta. Onder zijn leiding wist hij Malta gedurende de gehele oorlog operationeel te houden. Malta werd zodoende de gesel van de As-troepen in het Middellandse Zee-gebied. Zijn commando hield niet op bij de troepen. Al snel werd hij Waarnemend Gouverneur en later Gouverneur van het eiland en werd ook hier weer een zeer populair leider. In mei 1942 werd hij vervangen door generaal Viscount Gort. Voor het moedige optreden onder luitenant-generaal Dobbie is door koning George VI de George Medal aan het gehele eiland Malta toegekend. In 1942 werd Dobbie geridderd en ging voortaan als Sir William Dobbie door het leven. Na zijn militaire carrière begon hij met het geven van lezingen over zijn ervaringen, gecombineerd met zijn geloof in het christendom. Hij gaf lezingen in Engeland, Canada en de Verenigde Staten, alwaar hij en zijn vrouw verbleven als gast van het Witte Huis.

Luitenant-generaal Dobbie stierf in 1964.

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

Bronnen

Foto