"Van de mobilisatie heeft ze geen weet, daar was ze nog te jong voor. Ook de meidagen zijn vaag. Wel heeft ze van haar vader gehoord dat er een Duitser kwam toen ze in haar ledikantje lag. Die aaide haar over haar wang. Later heeft ze met haar vader beaamt dat de beste man ook maar was opgeroepen en dat hij thuis wellicht een kindje had. In het begin van de oorlog was men ook nog niet zo tegen de Duitsers, dat ging vrij gemoedelijk, maar “die NSB’ers en landverraders, die lui daar had mijn vader een gruwelijke hekel aan”.
“Mijn vader ging melk halen ’s ochtends, want ja dat kon je verder nergens anders halen, dan moest hij langs de boer ’s ochtends om 4 uur, want om half 8 moest hij aan het werk. En als ze hem dan snapten, dan pakten ze zijn melk en dan schudden ze het zo leeg in de sloot. Dan zei hij ‘ja, maar ik heb een klein kindje thuis, en dit en dat, maar niets mee te maken, het is verboden en het mag niet.’ Toen moest hij via een omweg bij en van de boer zien te komen. Hij zorgde daarnaast ook weer voor de buren, die hadden ook een klein kindje. Die mensen konden ook niet weg. De man zat bij de ondergrondse, dus ging mijn vader daar ook melk voor halen. Mensen zorgden veel voor elkaar... “
Ga naar oorlogsherinneringen.nl om verder te lezen en ontdek meer.
Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!