Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Second Lieutenant

Eenheid:

20th. Battalion, 2nd. N.Z.E.F. (Canterbury Regiment), New Zealand Exp. Force

Toegekend op:

11 mei 1945

Aanbeveling:
Tijdens de operaties op Kreta leverde deze officier een aantal opmerkelijke prestaties waarbij hij leiderschap, tactische vaardigheden en totale minachting voor gevaar toonde.
Tijdens de aanval op Malème op 22 mei leidde hij een vooruitgeschoven peloton en vocht zich een weg naar voren over 3 kilometer door een goed georganiseerde verdediging en niet gesteund door andere wapens. Tijdens die aanval schakelde zijn peloton diverse vijandelijke stellingen uit maar bij drie gelegenheden werden secties tijdelijk opgehouden.
In het eerste geval rukte hij onder zwaar vuur vanuit een mitrailleurnest tot heel dichtbij op met pistool en handgranaten en overblufte de vijand zodanig dat zijn sectie het karwei gemakkelijk kon afmaken. Een andere van zijn secties werd toen opgehouden door twee mitrailleurs in een huis. Hij ging naar binnen en gooide een granaat door een raam waarmee hij de geschutsbemanning en nog een aantal anderen doodde; de andere mitrailleur werd door vuur van zijn sectie uitgeschakeld. Bij de derde gelegenheid kroop hij tot op 15 meter van een mitrailleurnest en doodde de schutters met een granaat.
Toen zijn compagnie zich van Malème terugtrok hielp hij onder vuur een gewonde man weg te dragen en samen met een andere officier verzamelde hij meer mannen om de gewonden weg te dragen. Hij werd daarna op weg gestuurd om een compagnie terug te halen die achter was gebleven. Samen met een korpraal trok hij 600 meter door vijandelijk gebied, onderweg twee Duitsers dodend, vond de compagnie en bracht die terug naar de nieuwe stelling van het bataljon. Zonder deze actie zou de compagnie geheel zijn afgesneden.
Tijdens de volgende dagen bezette zijn peloton en open positie op de hellingen en lag voortdurend onder vuur. 2nd Lieutenant Upham werd zelf omver geblazen door een mortiergranaat en raakte pijnlijk gewond aan zijn linkerschouder door een scherf. Hij trok zich van die wond niets aan en bleef op zijn post. Hij kreeg ook een kogel in zijn voet die hij later in Egypte verwijderde.
Op 25 mei bij Galatas raakte zijn peloton in zware gevechten gewikkeld en kwam onder zwaar vuur van mortieren en mitrailleurs. Terwijl zijn peloton halt hield onder dekking van een heuvelrug ging 2nd Lt Upham vooruit, observeerde de vijand en leidde zijn peloton naar voren toen de Duitsers optrokken. Ze doodden er meer dan 40 met vuur en granaten en dwongen de rest zich terug te trekken.
Toen zijn peloton opdracht kreeg zich terug te trekken, stuurde hij het onder bevel van de pelotonssergeant weg en ging zelf terug om andere troepen te waarschuwen dat ze werden afgesneden. Toen hij er zelf uit kwam werd hij door twee Duitsres beschoten. Hij viel en deed alsof hij dood was, kroop toen in een positie en met slechts een bruikbare arm legde hij zijn wapen in de vork van een tak en toen de Duitsers naar voren kwamen schoot hij ze allebei neer. De tweede die viel kwam tegen de loop van zijn geweer terecht.
Op 30 mei bij Sphakia kreeg zijn peloton opdracht om af te rekenen met een groepje vijanden dat in een ravijn was afgedaald om bij het hoofdkwartier te komen. Hoewel hij vermoeid was beklom hij de heuvel ten westen van het ravijn, bracht zijn mannen in positie op de heuvel die op het ravijn uitkeek en zelf ging hij met een Bren en twee schutters naar de top. Door een slimme tactiek dwong hij de vijand zich bloot te geven en op een afstand van 500 meter schoot hij er 22 neer en dwong de rest zich in paniek te verspreiden.
Gedurende alle operaties leed hij, naast zijn verwondingen en schrammen ook nog aan dysenterie en kon slechts weinig eten. Hij toonde uitmuntende koelbloedigheid, grote bekwaamheid en energie en een volledige minachting voor gevaar. Met zijn optreden en leiderschap inspireerde hij zijn peloton om uitstekend te blijven vechten en in feite was dat een inspiratie voor het hele bataljon.

Charles Upham is de enige die tijdens de Tweede Wereldoorlog 2 x het Victoria Cross wist te verdienen.
Bezichtiging Victoria Cross in the QEII Army Memorial Museum, Waiouru, Nieuw-Zeeland.

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Captain (Kapitein)

Eenheid:

20th Battalion, 2nd. N.Z.E.F. (Canterbury Regiment), New Zealand Exp. Force

Toegekend op:

1 januari 1946

Aanbeveling:
Captain C.H. Upham, V.C. voerde het bevel over een compagnie Nieuw Zeelandse troepen in de Westelijke Woestijn tijdens de operaties die in de nacht van 14 op 15 juli 1942 uitmondden in de aanval op de El Ruweisat heuvelrug.
Ondanks het feit dat hij tweemaal gewond was geraakt, de eerste keer toen hij open terrein overstak dat onder vijandelijk vuur lag om de voorste secties te inspecteren die onze mijnenvelden bewaakten en de tweede keer toen hij een vrachtwagen vol met Duitse soldaten met handgranaten vernietigde, stond Captain Upham erop bij zijn mannen te blijven om deel te nemen aan de laatste aanval.
Tijdens de openingsfase van de aanval op de heuvelrug maakte Captain Upham’s compagnie deel uit van het reservebataljon maar toen de verbinding met de voorste troepen uitviel en hij opdracht kreeg om er een officier heen te sturen om te rapporteren over de voortgang van de aanval ging hij er zelf heen, gewapend met een Spandau en na enkele felle gevechten met de vijand slaagde hij erin de gewenste informatie mee terug te brengen.
Net voor het aanbreken van de dag kreeg het reservebataljon opdracht naar voren te trekken maar toen het bijna zijn doel had bereikt, stuitte het op zwaar vuur vanuit een sterk verdedigde vijandelijke stelling, bestaande uit vier mitrailleurnesten en een aantal tanks.
Captain Upham leidde zonder aarzelen zijn compagnier in een vastberaden aanval op de twee dichtstbijzijnde versterkingen op de linkerflank van zijn sector.Zijn stem kon boven het lawaai van de strijd worden gehoord, zijn mannen aanmoedigend en ondanks de felle tegenstand van de vijand en de zware verliezen aan beide kanten werd het doel ingenomen.
Tijdens het gevecht vernietigde Captain Upham zelf een Duitse tank en diverse wapens en voertuigen met handgranaten en hoewel hij een mitrailleurkogel door zijn elleboog kreeg en een gebroken arm opliep, ging hij weer op pad naar een vooruit geschoven positie en bracht enkele van zijn mannen terug die afgesloten waren. Hij bleef de situatie beheersen totdat zijn mannen een felle vijandelijke tegenaanval hadden afgeslagen en de vitale positie geconsolideerd die zij onder zijn leiding hadden veroverd.
Uitgeput door de pijn vanwege zijn verwondingen en bloedverlies werd Captain Upham daarna naar de verbandpost afgevoerd maar direct nadat zijn wonden waren verbonden keerde hij naar zijn mannen terug; hij bleef de hele dag bij hen onder zwaar vuur van vijandelijke artillerie en mortieren totdat hij weer ernstig gewond raakte en omdat hij zich toen niet meer kon bewegen viel hij in handen van de vijand terwijl zijn dappere compagnie met nog maar zes overlevenden uiteindelijk door een oppermachtige vijand onder de voet werd gelopen, ondanks de opmerkelijke dapperheid en de uitstekende leiding van Captain Upham.
Het (eerste) Victoria Cross werd aan Captain Upham uitgereikt voor zijn opvallende dapperheid tijdens de operaties op Kreta en aangekondigd in de London Gazette van 14 oktober 1941.

Verkregen als gesp voor op het lint van het eerste Victoria Cross.

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)