Geboortedatum:

12 april 1885 (Neuruppin/Potsdam, Duitsland)

Overlijdensdatum:

25 januari 1971 (Goslar/Nedersaksen, Duitsland)

Nationaliteit:

Duitse (1933-1945, Derde Rijk)

Herman Hoth was gedurende de Tweede Wereldoorlog een generaal van het Derde Rijk, een opmerkelijke persoon die verantwoordelijk was voor overwinningen in Frankrijk en aan het Oostfront, en later na 6 jaar in de gevangenis te hebben gezeten wegens oorlogsmisdaden als schrijver van de militaire geschiedenis.
Hij werd geboren in Neuruppin en was de zoon van een medische legerofficier. In 1904 gaat hij het Duitse leger in en dient hij in de Eerste Wereldoorlog. Gedurende de Weimar periode blijft hij in het leger en wordt hij in 1935 tijdens de reorganisatie van het Duitse leger aangewezen als commandant van de 18. Division.
Gepromoveerd tot Generalleutnant op10 november 1938 leidt hij bijna een jaar later het gemotoriseerde XV. Panzerkorpstijdens de invasie in Polen.
Hij was in het voorjaar van 1940 succesvol tijdens het offensief in het Westen en werd op 19 juli 1940 gepromoveerd tot Generaloberst.
Tijdens operatie Barbarossa, in 1941 leidt Hoth het 3. Panzerarmee en verovert hij de steden Minsk en Vitebsk, daarna wordt hij bij een reorganisatie in oktober de plaatsvervanger van von Stuelpnagel als commandant van het 17. Armee in de Oekraïne. Zijn leger wordt tijdens een offensief van de Russen in januari 1942 teruggedrongen.
In juni 1942 neemt hij het commando over van Erich Hoepner als commandant van het 4. Panzerarmee die vocht langs het Br’ansk Front en ondersteunde de belegering van Stalingrad. In juli 1943 nam hij ook deel aan de Slag om Kursk, echter werd gedwongen zich steeds terug te trekken om weer betere defensieve posities in te nemen.
In de herfst van 1943 lanceerde het Sovjet leger een aantal succesvolle offensiefs die de Duitsers steeds verder terugworpen en ondanks een record aantal onderscheidingen werd Hoth door Hitler gedeeltelijk verantwoordelijk gesteld voor de verliezen en werd hij verwezen naar de strategische reservetroepen.
In april 1945 wordt hij opnieuw opgeroepen voor actieve dienst en ingedeeld als commandant voor de verdediging van het Harz gebergten. In deze positie wist hij stand te houden tot aan het einde van de oorlog.
Na de oorlog wordt hij voor het Tribunaal voor oorlogsmisdaden in Nürnberg schuldig verklaard en op 27 oktober 1948 tot 15 jaar cel veroordeeld. Hij kwam in 1954 vrij en besteden op zijn gepensioneerde leeftijd nog in het schrijven van enkele militair-historische boeken. Hij stierf in 1971 in Goslar, waar hij ook begraven werd.

Onderscheidingen uit WWI:
• Eisernes Kreuz 2. Klasse 1914 (20 september 1914)
• Eisernes Kreuz 1. Klasse 1914 (2 augustus 1915)
• Ritterkreuz des kgl. Preuss. Hausordens von Hohenzollern mit Schwerten (16 augustus 1918)
• Verwundetenabzeichen 1918 in Schwarz
• Türkisches Eiserner Halbmond (Iron Crescent in het Duits ‘Iron Crescent genoemd en in het Engels ‘Gallipoli Star’)
• K.u K. Österr. Militär-Verdienstkreuz III Klasse mit der Kriegsdekoration
• Kgl. Bayrisches Militärverdienstkreuz II. Klasse
• Hamburgisches Hanseatenkreuz
• Ritterkreuz des kgl Bulgar. Militär-Verdienstorden

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

• Foto: Wilco Vermeer
• - THOMAS, FRANZ & WEGMANN, GÜNTER, Die Eichenlaubträger 1940-1945, Biblio-Verlag, 1997.
  - Kwasny A., Kwasny G., Die Eichenlaubträger 1940-1945 (CD), Deutsches Wehrkundearchiv, Lage-Waddenhausen, 2001
  - Fellgiebel W.P., Elite of the Third Reich, The recipients of the Knight's Cross of the Iron Cross 1939-1945: A Reference, Helion & Company Limited, Solihull, 2003, ISBN 1-874622-46-9
  - Go2War2.nl
  - Answers.com
  - Ritterkreuztraeger-1939-45.de
  - Axis Biographical Research
  

Helaas geen map gevonden.