Periode:

Tweede Wereldoorlog (1939-1945)

Rang:

Sergeant

Eenheid:

"D" Company, The North Nova Scotia Highlanders, 9th Canadian Infantry Brigade, 3rd Canadian Infantry Division, Canadian Army

Toegekend op:

22 december 1945

Aanbeveling:
Sergeant Joseph Antoine Ouellet kwam in 18944 bij dit bataljon en vocht gedurende de Falaise periode als Platoon Sergeant bij D Company. Bij de formatie van het Scout Platoon in augustus werd hij overgeplaatst en werd Scout Sergeant. In deze nogal gevaarlijke taak blonk deze sergeant uit. Hij ging er regelmatig met groot persoonlijk gevaar met patrouilles op uit en ging steeds weer door vijandelijke posities. In de eerste maanden sneuvelden twee Scout Officers maar Sgt. Ouellet ging nog door tot januari 1945 toen hij op een bijzonder gevaarlijke patrouille bij Nijmegen in Nederland de pech had dat hij zijn been verloor. In de sallaint bij Nijmegen steeg Sgt. Ouellet boven zichzelf uit. Hier deed hij een aantal uitzonderlijk gevaarlijke patrouilles om achter de vijndelijke opstellingen te komen. Een patrouille in het bijzonder, waarnaar altijd werd verwezen als “Klein Tobroek” was naar een zeer sterke vijandelijkwe buitenpost aan het meer van Wyler ten zuiden van Nijmegen. Deze post was al zonder succes aangevallen door twee bataljons en er werd besloten om Sgt. Ouelet er met twee man op uit te sturen voor onderzoek. Er was maar een route er naar toe, langs een dijk, de rest van het terrein was een vlakke ijslaag, maar Sgt. Ouellet drong door tot in het hart van de positie, ontdekte de opstelling maar werd zelf ontdekt en kwam onder direct automatisch vuur. Hij kreeg schampschoten op drie plaatsen maar wist te ontsnappen. Twee nachten later kwam de patrouiille van deze sergeant weer naar de positie terug, dit maal met twee genisten. Het was een nacht met helder maanlicht en er lag sneeuw dus de hele patrouiille moest achter een rookgordijn worden verborgen. Sgt. Ouellet dekte met vier man de genisten terwijl die de mijnen weghaalden en hij en een ander onderzochten de positie weer nauwkeurig. Hij was dit keer in staat vrij nauwkeurig over de sterkte te rapporteren maar werd weer onderschept en moest zich een weg terug vechten; ditmaal doodde hij twee Duitsers en raakte zelf licht gewond. Als gevolg van deze patrouilles kon het bataljon deze positie met succes bestrijden.
Sergeant Ouellet herhaalde zijn patrouilles in het gebied rond Nijmegen enkele malen per week en bracht waardevolle informatie terug tot aan de avond van 4 januari 1945 toen hij op een Schu mijn stapte en een been verloor dat daarna leidde tot het verlies van beide benen. Het heldhaftige plichtsbesef van deze sergeant en zijn onbevreesde moed bij alle gelegenheden vormden een prachtig voorbeeld voor zijn mannen. Zijn bijdrage aan de successen van de laatste winter van het bataljon in Nederland was zeer groot.

Koninklijk Besluit no. 2, 8 december 1945.