TracesOfWar heeft uw hulp nodig! Elke euro die u bijdraagt steunt enorm in het voortbestaan van deze website. Ga naar stiwot.nl en doneer!

Wiel, Johannes, van der

Geboortedatum:
22 april 1883 (Dantumawoude, Nederland)
Overlijdensdatum:
24 oktober 1941 (Roden, Nederland)
Begraven op:
Nederlandse Oorlogsgraven Roden
Vak: 2. Rij: 1. Graf: 9.
Dienstnummer:
Bode en Conciërge Gemeentehuis Roden
Nationaliteit:
Nederlandse (1815-heden, Koninkrijk)

Biografie

Op vrijdagavond 24 oktober 1941 vond een bombardement door de Engelsen plaats op Roden. Bij dat bombardement op onder andere het gemeentehuis werd Johannes zwaar gewond. Hij was een nieuwsgierig man en die karaktertrek is hem vermoedelijk noodlottig geworden. Toen laat de vliegtuigen overkwamen, ging Johannes zijn bed uit om te zien wat er gaande was. Hij is door de openslaande ramen direct op het platte dak van de secretarie gestapt. Het hoge dak van het gemeentehuis belette hem het uitzicht in horizontale richting, waardoor hij de bom die het woongedeelte zou treffen niet gezien heeft. Johannes werd door een bomscherf vol in de buik getroffen. Zijn vrouw Martje was al uit bed, maar nog in de slaapkamer, die volledig verwoest werd. Zij liep door rondvliegend glas wonder boven wonder slechts verwondingen aan haar knie op. Zij was echter zo overstuur, dat bewoners van de Westeinderweg (nu: Heerestraat) haar hoorden gillen. Dokter Weggemans, die naast het gemeentehuis woonde, verleende eerste hulp en gelaste een snel vervoer naar het ziekenhuis in Groningen. Toen Jan Karsijns met de ambulance ter plaatse kwam, was hij behoorlijk van streek omdat het de vader van zijn vroegere compagnon Sijtze van der Wiel betrof. Daarom nam hij deze keer een goede bekende, Riemer de Vries (de zoon van bakker De Vries) mee om Johannes naar Groningen te brengen, maar die bestemming heeft hij niet meer levend bereikt.

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

Bronnen

  • Foto 1: Tjerk Karsijns
  • Foto 2: Tjerk Karsijns
  • - Boek: Het Bombardement op Roden, door Wim Fonk en Tjerk Karsijns.

Foto's