Geboortedatum:

16 mei 1906 (Tours, Frankrijk)

Overlijdensdatum:

8 maart 1982 (La Rochelle, Frankrijk)

Nationaliteit:

Franse (1870-heden, Republiek)

Bachelor, meldde hij zich in juni 1925 voor drie jaar voor het 31st Aviation Regiment. Snel gepromoveerd tot korporaal, werd hij in augustus 1926 gecertificeerd als vliegtuigmonteur en vervolgens in december benoemd tot sergeant.

Toegewezen aan het 39e Luchtvaartregiment in Beiroet, raakte hij gewond aan de arm in de luchtdienst onder bevel in Kourgoulous (Syrië). In oktober 1931 werd hij opnieuw in de onderarm geschoten tijdens de Sahara-operaties. Staf-sergeant in 1932, voegde hij zich bij de 1e groep luchtvaartarbeiders die in juli 1933 het 1e Luchtbataljon werd.

Gepromoveerd tot adjudant-monteur in januari 1937, werd hij in juni 1939 toegewezen aan de radionavigatieschool van Saint-Jean-d'Angély, waar hij werd benoemd tot hoofdofficier. Tijdens de veldtocht in Frankrijk kwamen zijn vader en moeder om het leven bij een bombardement.

Op 20 juni 1940, weigerde hij een nederlaag en vertrok onder leiding van Chief Warrant Officer James Denis, Chief Warrant Officer Cantès van het veld van Saint-Jean-d'Angély met een Farman 222 die uit de reparatiewerkplaatsen van La Rochelle kwam, met 19 passagiers aan boord, waaronder kapitein Goumin, Roger Speich en Louis Ferrant, voornamelijk jonge studenten van de Radioschool.

Hij landde dezelfde ochtend in Engeland, waar hij zich aansloot bij de Vrije Franse Strijdkrachten en deelnam aan alle veldslagen aan het Afrikaanse front: Operatie "Menace" voor Dakar, Kameroen en Gabon tot november 1940. Onder bevel van de commandant Goumin, hij trainde, in Brazzaville en vervolgens in Takoradi aan de Goudkust, als onderdeel van de vorming van een squadron op Glenn-Martin, Bombardment Group n ° 2 (GB 2). Begin mei 1941 vertrok de eenheid, verbonden aan het 24 Squadron van de South Africa Air Force, naar Egypte en vervolgens naar Palestina.

Als machineschutter ontving hij twee citaten omdat hij een vijandelijke jager tijdens de vlucht had neergeschoten en opmerkelijke kalmte had getoond tijdens een aanval met gepantserde colonne. Aan boord van een Glenn Martin, bestuurd door commandant Goumin en met de radio-schutter Albert Marteau, raakte hij ernstig gewond tijdens een missie om pamfletten uit te werpen op 16 mei 1941 boven Syrië.

Voor het eerst gewond tijdens een beschieting van Duitse vliegtuigen op de grond, terwijl het vliegtuig werd aangevallen door de jager en de Flak, en twee van de bemanningsleden raakten ernstig gewond. Hij raakte een tweede keer gewond toen hij terugkeerde van de missie naar Beiroet.

Nadat hij in juni 1941 zijn rechterbeen werd geamputeerd, verbleef hij een jaar in het ziekenhuis van Beiroet en onderging hij tien opeenvolgende operaties. Na zijn vrijlating uit het ziekenhuis wilde tweede luitenant Cantès onmiddellijk de dienst als werktuigkundige bij een luchteenheid hervatten en werd eind 1942 toegewezen aan de luchtmachtbasis Damascus. Ondanks zijn handicap bleef hij oorlogsmissies uitvoeren en liep hij een nieuwe wond op tijdens een gevaarlijke missie in Heraklion in mei 1943.

André Cantès, benoemd tot luitenant in september 1943, keerde in maart 1945 terug naar Frankrijk en diende achtereenvolgens op de luchtmachtbasis in La Rochelle en vervolgens in Cognac. Hij ontving de strepen van zijn kapitein in maart 1947 en bracht dertig maanden door in Algerije, in Colomb Bechar, in het ervaringscentrum van ruimtevaartuigen. Terug in Frankrijk in 1950 ging hij in hetzelfde jaar met pensioen.

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

• - André CANTÈS | L'Ordre de la Libération et son Musée