Geboortedatum:

1 maart 1921 (Parijs, Frankrijk)

Overlijdensdatum:

28 januari 2008 (Neuilly sur Seine, Frankrijk)

Nationaliteit:

Franse (1870-heden, Republiek)

Hij weigert de wapenstilstand die maarschalk Pétain op de radio heeft aangekondigd en wil naar Engeland vertrekken.

Op weg naar het zuiden ontmoet Michel Carage Jacques Mouchel-Blaisot. Ze delen hetzelfde ideaal.

Samen bereiken ze de Gironde, die ze tijdens een gewelddadig bombardement per boot oversteken en aanmeren bij de Verdon. Ze slagen erin om aan boord te gaan van het vrachtschip Cap El Hank dat naar Marokko moet varen.

Aan boord haalden ze de commandant over om naar Engeland te gaan, waar ze op 23 juni 1940 in Falmouth landden. Michel Carage meldde zich op 1 juli bij de Free French Forces en werd ingedeeld bij het 1st Battalion of Chasseurs in Camberley (2e Cie, 5e Section ) vervolgens, in november 1940, aan het actieve cadetpeloton van Camberley. Hij verliet het als aspirant in mei 1941.

In september 1941 voegde Michel Carage zich bij Free French Africa, eerst in Midden-Congo, waar hij tot april 1942 werd toegewezen aan het Pool Battalion, daarna in Kameroen, waar hij deelnam aan de vorming van het 9 maart-bataljon (BM 9).

Tweede luitenant sinds maart 1942, hij verkreeg zijn overplaatsing naar Tsjaad in oktober 1942 en werd assistent-officier van de Compagnie auto n ° 3 (CA 3) van Colonne Leclerc onder bevel van luitenant Dupertuis.

Van december 1942 tot mei 1943 nam hij deel aan de operaties van Fezzan, Tripolitania en Tunesië. Maar omdat hij graag in een echte gevechtseenheid wilde dienen, slaagde hij erin om zich na de campagne in Tunesië toegewezen te krijgen aan de 1e compagnie van het Senegalese Tirailleurs Regiment du Tchad (RTST), waarvan hij het bevel voerde over de 2e sectie in de gelederen van de Force.L onder het bevel van generaal Leclerc.

Bij de vorming van de 2e Pantserdivisie (2e DB) van Leclerc in Marokko werd Michel Carage ingedeeld bij de 10e Cie van het 3e bataljon van het Régiment de Marche du Tchad.

Begin augustus 1944 landde luitenant Carage in Normandië met de 2nd Armoured Division; Hij bleef zich tijdens de campagne in Frankrijk steeds onderscheiden, als afdelingschef, daarna als compagnies- en gepantserde detachementscommandant. Op 13 augustus, tijdens een verkenning te voet, acht dagen voor de verkleining van de zak van Falaise, controleerde hij vier uur lang het Argentan-centrum. Op 24 augustus bevond hij zich, vrijstaand in de voorhoede, voor Massy-Palaiseau, omsingeld in de vijandelijke verdedigingslinie en voerde ondanks ernstige verliezen zijn missie tot het einde uit.

Michel Carage valt opnieuw op bij het bruggenhoofd van Chatel-sur-Moselle waar hij, omringd door de vijand, erin slaagt zichzelf te bevrijden en zich vervolgens te handhaven op het kruispunt dat de stad beheerst. Tijdens de doorbraak op Straatsburg speelde hij een beslissende rol in de breuk van het front tussen Badonviller, Brémesnil en Petimont.

Op 3 december 1944 raakte hij ernstig gewond door granaatscherven in Rossfeld nadat hij dit dorp de avond ervoor had ingenomen en bleef hij zijn bevel verzekeren tot aan zijn evacuatie. Hij beëindigt de oorlog in verschillende ziekenhuizen.

In 1946 verliet Michel Carage het beroep van wapen, verbleef een jaar in Tunesië als persattaché in de hoofdresidentie van Frankrijk en keerde vervolgens terug naar Parijs, waar hij achtereenvolgens een bedrijf voor mechanische uitrusting oprichtte en leidde (Sweda France), daarna een bedrijf van IT (IJS).

Naast zijn verantwoordelijkheden als ondernemer, neemt hij tijdens zijn professionele leven deel aan verschillende activiteiten van algemeen belang en is hij bestuurder van verschillende bedrijven en organisaties.

Kolonel (ere) van de Marine Troops, hij ging met pensioen in 1982.

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

• - Michel CARAGE | L'Ordre de la Libération et son Musée