Geboortedatum:

19 oktober 1909 (Saint-Hilaire-Saint-Florent, Frankrijk)

Overlijdensdatum:

14 september 1972 (Rennes, Frankrijk)

Nationaliteit:

Franse (1870-heden, Republiek)

Hij werd in 1930 opgenomen in het 28th Divisional Artillery Regiment, volgde EOR-cursussen in Poitiers en werd in 1931 benoemd tot tweede luitenant.

Het jaar daarop moest hij om gezondheidsredenen het leger verlaten en werkte daarom in de industrie in Guyana en Indochina.

Bij het begin van de oorlog was Albert Chavanac een reserve-artillerieluitenant, die niet beschikbaar was vanwege twee thoracoplastiekoperaties (september 1938 en maart 1939).

In juni 1940 verliet hij Parijs voor de komst van de Duitsers, viel terug op Clermont-Ferrand, Bordeaux en probeerde tevergeefs met een kameraad naar Spanje te gaan om zich bij Engeland te voegen. Eindelijk, op 26 juni, in Saint-Jean-de-Luz, slaagden de twee mannen erin om aan boord te gaan van de S / S Kelso, het laatste vrachtschip van een Engels konvooi dat was gekomen om Poolse soldaten te zoeken. Bij zijn aankomst in Liverpool nam Albert Chavanac dienst bij de Vrije Franse Strijdkrachten en werd toegewezen aan het artilleriedetachement.

Hij nam met zijn eenheid deel aan de Dakar-operatie in september 1940. Gepromoveerd tot kapitein op 1 november diende hij in Palestina, waar hij in februari 1941 aankwam als hoofd van sectie nr. 2 van 75 kanonnen.

Vervolgens voerde hij vanaf mei 1941 het bevel over de 2e batterij van de 1st Free French Light Division waarmee hij in juni en juli 1941 deelnam aan de campagne in Syrië.

Albert Chavanac was toen, binnen de 1st Vrije Franse Divisie (1st DFL), batterijcommandant, daarna als groepscommandant in het 1st Colonial Artillery Regiment (1st RAC) onder het bevel van luitenant-kolonel Laurent-Champrosay.

Begin 1942 was hij in Libië en nam hij deel aan de operaties van Jock-Columns rond de positie van Bir-Hakeim. Op 16 maart onderscheidde hij zich met name door het vuur van zijn batterij koel en nauwkeurig te richten en zich te verzetten tegen de opmars van drie colonnes vijandelijke tanks die drie kilometer van de positie waren verwijderd.

Hij onderscheidde zich ook in de veldslagen van Himeimat (El Alamein) in oktober 1942.

Na de campagne in Tunesië nam Albert Chavanac deel aan die van Italië, waar hij tijdens het offensief van 11 mei tot 20 juni 1944 grote kwaliteiten toonde als batterijcommandant. Hij vecht met name in Rio Forma Quesa op 28 mei, Monte Leucio en Radicofani op 18 juni.

Tijdens de landing in de Provence, in augustus 1944, droeg hij bij aan de operaties van de verovering van Toulon, met name door bombardementen op de forten van Sainte Marguerite en Le Malgue (24-25 augustus 1944).

Gepromoveerd squadronleider in september 1944, voerde hij het bevel over de 1e groep van het regiment en nam hij deel aan de gevechten voor de doorbraak van de Belfort-kloof en vervolgens aan de gevechten voor de bevrijding van de Elzas. Voor Bourbach ondersteunde hij op 6 en 7 december een groep infanterie en tanks op moeilijk terrein.

Begin 1945 vocht hij nog in Ill (ten zuiden van Illwald) en onderscheidde hij zich in gevechten op 23 januari en 2 februari.

Toen de oorlog voorbij was, maakte commandant Chavanac deel uit van het kabinet van generaal Koenig, opperbevelhebber in Duitsland, als adjunct-directeur van de Veiligheid van de Franse Zone.

In 1949 was hij RPF-afgevaardigde voor het zuidwesten. Reserve luitenant-kolonel, na een korte periode in de particuliere sector, die hem naar Guyana en Indochina in de houtsector leidde, werd hij in 1959 verkozen tot gemeenteraadslid van Parijs.

Als voorzitter van de derde commissie belast met wegen, stedenbouw en milieu, vertegenwoordigt hij de stad Parijs in de raad van bestuur van het stadsverwarmingsbedrijf en de luchthaven van Parijs.

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

• - Albert CHAVANAC | L'Ordre de la Libération et son Musée