Chevignard, Bernard

Geboortedatum:: 16 februari 1913 (Le Havre, Frankrijk)
Overlijdensdatum:: 15 maart 1944 (Suresnes, Frankrijk)
Nationaliteit:: Franse (1870-heden, Republiek)

Biografie

Daarna studeerde hij aan Saint-Jean-de-Passy in Parijs. Na het behalen van het eerste deel van het baccalaureaat anticipeerde hij in oktober 1933 op het hoger beroep.

Daarna vervult hij zijn militaire dienst bij het 8th Dragon Regiment en volgt hij het reserve NCO studentenpeloton. Gepromoveerd tot veldmaarschalk in april 1934, beëindigde hij zijn dienst bij het 3de bataljon dragonders dat naar Lunéville was gebracht. Vrijgelaten in de herfst van 1934, werd hij werknemer in een transportbedrijf in Levallois-Perret en voerde vervolgens verschillende tijdelijke banen uit.

Bernard Chevignard werd eind augustus 1939, aan de vooravond van de oorlogsverklaring, bij de cavalerie teruggeroepen als huishoudster in de 73e GRDI. Hij werd tijdens de campagne in Frankrijk op bevel van de Divisie geciteerd, werd rond 20 juni gevangengenomen en geïnterneerd in Reims van waaruit hij in september 1940 wist te ontsnappen.

Terug in Parijs smokkelde Bernard Chevignard de vrije zone binnen en werd in oktober 1940 gedemobiliseerd. In december 1940 bood hij zich vrijwillig aan om toezicht te houden op de jeugdwerkkampen en werd hij naar de Nationale School voor Jeugdleiders in Uriage in Isère gestuurd, die zich al snel onderscheidde van Vichy's samenwerkingsbeleid, onder invloed van onder meer Emmanuel Mounier en Hubert Beuve-Méry.

Maar omdat hij concrete actie wilde ondernemen, verliet hij de Jeugdwerkplaatsen in september 1941 en keerde terug naar Parijs waar hij zijn familie vond, in tegenstelling tot de bezetting zoals hij was.

Zonder een structuur te kunnen vinden, pleegde hij vervolgens "amateuristische" sabotage tegen het Duitse leger.

In maart 1943 ontmoette Bernard Chevignard dr. Wetterwald, samen met dr. Vic-Dupont de oprichter van het "Turma-Vengeance"-netwerk. Dr. Wetterwald gaf hem opdracht een speciale sectie op te richten en op te leiden, die verantwoordelijk was voor de bescherming van de leden van de beweging en voor het uitvoeren van sabotage en aanvallen.

Beroofd van middelen slaagde hij er niettemin in om een actiegroep te rekruteren, te bewapenen, aan te kleden en vervolgens twee secties te organiseren door van de Duitsers auto's, benzine, wapens, uniformen en papieren te stelen tijdens een opeenvolging van uiterst riskante operaties die hij persoonlijk leidt.

In de provincies, in Nevers, Fourchambault en Evreux, waar hij vele reizen maakte, richtte hij actiesecties op die vergelijkbaar waren met de zijne.

Hij nam met name deel, op 16 juni 1943, aan de executie van een schildwacht in de buurt van het viaduct van Chantilly waar sabotage werd voorbereid en voltooide ook de vernietiging van de telefoonlijn Parijs-Brussel-Berlijn.

In juli 1943 werd zijn moeder - die gastheer was van een Amerikaanse vliegenier - in haar Parijse huis verrast door de Duitsers op zoek naar Bernard; Gedeporteerd naar Ravensbrück stierf ze kort na haar terugkeer in 1945.

In Parijs, met zijn jonge assistent Michel Pelletier, maakte hij in augustus 1943 vijf keer verschillende explosies onder de ogen van de Duitsers, zoals autodiefstallen, rue Lauriston en avenue des Champs-Elysées. Tweemaal wordt hij door Parijs achtervolgd door de autoriteiten die schieten zonder erin te slagen het te bereiken.

In totaal heeft de speciale sectie van "Vengeance" onder zijn leiding honderd acties met succes voltooid.

Op 22 augustus 1943 werd hij verrast bij het Molitor-zwembad waar hij Duitse uniformen probeerde te bemachtigen. Bernard Chevignard weet te ontsnappen door door een erker te gaan, maar hij wordt ingehaald op straat, onder de ogen van zijn zus die hem opwachtte met een fiets.

Geïnterneerd in de gevangenis van Cherche-midi, werd hij in september 1943 overgedragen aan de Duitsers. Hij werd overgebracht naar Fresnes en werd verschillende keren gemarteld.

Op 3 maart 1944, op hetzelfde moment dat zijn vriend Michel Pelletier enige tijd na hem werd gearresteerd in de provincies, en met drie andere kameraden, Albert Koulmann, François Sachetti en André Tavernier, werd hij ter dood veroordeeld door een Duitse militaire rechtbank, naar aanleiding van de bekentenis van Koulmann. Op 15 maart 1944 werden de vijf mannen doodgeschoten op Mont Valérien in Suresnes.

Bernard Chevignard werd begraven op het kerkhof van Ivry. In 1949 werd zijn lichaam overgebracht naar de familiekluis op de begraafplaats van Dijon.

In september 1944 werd zijn jongere broer Alain zonder reden doodgeschoten door de op de vlucht geslagen Duitsers in het dorp Charmes-sur-Moselle, in de Vogezen.