Cliquet, Charles

Geboortedatum:: 21 januari 1891 (Imphy, Frankrijk)
Overlijdensdatum:: 27 maart 1956 (Parijs, Frankrijk)
Nationaliteit:: Franse (1870-heden, Republiek)

Biografie

Samen met zijn vrouw begon hij zijn activiteiten als verzetsstrijder in juni 1940 (de Duitsers arriveerden op de 20e) en hielp hij Franse detachementen en ontsnapte gevangenen om via de Cher en de demarcatielijn de vrije zone binnen te komen.

Aan de kaak gesteld, werd hij voor het eerst gearresteerd in juli 1940, opgesloten in de gevangenis van Vierzon, maar na vijf dagen vrijgelaten wegens gebrek aan voldoende bewijs tegen hem.

Hij hervatte deze activiteiten van "smokkelaar" onmiddellijk, waardoor hij niet alleen ontsnapte gevangenen te hulp kwam, maar ook agenten van verschillende inlichtingendiensten of leden van de geallieerde strijdkrachten die probeerden terug te keren naar Engeland.

Vanaf juni 1940, totdat de demarcatielijn werd afgeschaft, slaagde hij erin om van het ene gebied naar het andere 1.000 tot 1.500 mensen te smokkelen, waaronder 21 Britse of Amerikaanse piloten, 5 Canadezen die hadden deelgenomen aan de landing in Dieppe, en vele Franse agenten of bondgenoten van de inlichtingendiensten of verzetsorganisaties. Hij maakte deze passages, hetzij door middel van valse papieren die hij zelf had gemaakt, hetzij door zichzelf dag en nacht degenen die om zijn hulp kwamen te loodsen tussen de Duitse posten en de demarcatielijn te begeleiden.

Charles Cliquet kwam in contact met een groot aantal verzetsorganisaties, oftewel inlichtingendiensten, die allemaal uitgebreid gebruik maakten van zijn hulp, zoals de SR (5th Bureau), de Engelse organisatie die de repatriëring van geallieerde vliegeniers die in Frankrijk zijn gesneuveld, de Civiele en Militaire Organisatie (OCM), enz. Hij draagt bij aan de activiteiten van deze organisaties, zorgt voor de doorgang van hun agenten van de ene zone naar de andere, maar overschrijdt ook zelf regelmatig de grens met informatie en documenten. Het geeft ook militaire informatie door aan deze organisaties die het zelf kan verzamelen.

Naast zijn activiteiten als verzetsstrijder zette Charles Cliquet zijn medische studies zo goed mogelijk voort en werkte van tijd tot tijd in een kliniek in de regio.

Hij zet zijn activiteit voort, bekend bij een groot aantal mensen, hoewel hij weet in hoeverre hij wordt verdacht en in de gaten wordt gehouden door de Duitse politie. Naast zijn arrestatie in juli 1940, werd hij in maart 1941 bij hem thuis doorzocht door de Duitse gendarmerie. Later, in augustus 1942, werden hij en zijn vrouw, na verdere veroordelingen, gearresteerd en voor vier dagen gevangengezet, waarna ze weer werden vrijgelaten wegens gebrek aan bewijs.

Uiteindelijk werd hij op 23 maart 1943 opnieuw gearresteerd, omdat zijn adres door de Duitse politie was gevonden in de papieren van een Engelse officier die behoorde tot de organisatie die verantwoordelijk was voor het helpen van geallieerde vliegeniers.

Na 17 dagen verhoor in Bourges, waarin hij ondanks de bedreigingen en martelingen geen informatie aan de Gestapo gaf, werd hij overgebracht naar Fresnes, en vandaar op 13 september naar het kamp Saarbrücken en vervolgens naar het concentratiekamp Buchenwald en vandaar naar Laura's strafkamp. Hij werkte daar in de fabricage van VI en V2 en zag daar binnen drie maanden tweederde van zijn kameraden sterven.

In juni 1944 werd Charles Cliquet teruggestuurd naar Buchenwald. Hij verliet de volgende september, nadat hij zich vrijwillig had aangemeld voor een werkend Kommando in Deutz, in de buurt van Keulen, van waaruit hij hoopte te kunnen ontsnappen en zich bij de geallieerden aan te sluiten. Hij ontsnapte eigenlijk op 6 februari 1945, maar werd op de 16e heroverd door de Gestapo, terwijl hij de Rijn probeerde over te steken.

Gevoerd naar Kaiserau, 40 km ten oosten van Keulen, en gedurende vier weken bijna volledig verstoken van voedsel, slaagde hij er echter in om op 11 april opnieuw te ontsnappen, de Duitse linies bij Runderoth over te steken en zich weer bij de bondgenoten te voegen.

Na de oorlog rondde hij snel zijn studie af en vestigde zich als doctor in de geneeskunde in Montreuil-sous-Bois.