Geboortedatum:

14 oktober 1903 (Saint-Pierre-et-Miquelon, Frankrijk)

Overlijdensdatum:

25 november 1965 (Toulon, Frankrijk)

Nationaliteit:

Franse (1870-heden, Republiek)

Constant Colmay kwam in 1922 bij de marine.

Hij diende drie jaar in de marine-luchtvaart en eindigde als vliegend kwartiermaker. Deze specialiteit opende de deuren naar de koopvaardij waar hij tot 1939 als radio voer.

Vervolgens werd hij gemobiliseerd als radio-onderofficier aan boord van de gemilitariseerde trawler Tarana. Al op 18 juni 1940 in Londen verzamelde hij Frankrijk vanaf de vroege uurtjes.

Het werd opgenomen in de expeditiegroep die eind september 1940 naar Dakar werd gestuurd en leverde de communicatie voor de admiraal die het bevel voerde over de operatie. De verspreide groep, Constant Colmay, landde met zijn dienst in Kameroen, in Douala. Daarna werd hij ingedeeld bij het 1st Battalion of Marines (1st BFM) waar hij zich begin 1942 midden in de Libische woestijn bij voegde.

Commandant Amyot d'Inville, die in hem de kwaliteiten van een trainer van mannen bespeurde, vertrouwde hem het bevel toe over een sectie van DCA, toen in Bir-Hakeim, in mei-juni 1942, over een batterij.

Na El-Alamein in oktober 1942 neemt het bataljon, dat de leiding heeft over de luchtbescherming van de 1e Vrije Franse Divisie, deel aan de achtervolging van de vijand tot aan Tunesië. Terwijl de 1st BFM in september 1943 werd omgevormd tot het 1st Marine Fusiliers Regiment (1er RFM), werd Constant Colmay gepromoveerd tot tweede officier van het 2e squadron van het regiment en werd hij de assistent van luitenant (marine) Alain Savary.

Tijdens de Italiaanse veldtocht van 1944 onderscheidde hij zich in de moerassige vlaktes van Pontecorvo waar hij ondanks de moeilijkheden zijn bemanningen erdoorheen wist te krijgen. Na de slag bij San Andrea werd hij benoemd tot tweedeklas bemanningsofficier. Tijdens de landing in de Provence en de bevrijding van Toulon was Constant Colmay de leider van een DCA-batterij en toonde hij bewezen moed.

In de herfst en winter van 1944-1945 was hij betrokken bij de Vogezen en verwijderde hij de Marckolsheim-brug, op briljante wijze deelnemend aan de bevrijding van Colmar.

Aan het einde van de oorlog bevorderd tot officier van de eersteklas bemanningen, werd hij, na de ontbinding van het regiment, benoemd tot hoofd van een traditioneel marinierseskader. Hij werd onmiddellijk naar Indochina gestuurd, waar hij zich op 26 januari 1946 onderscheidde tijdens een elf uur durende strijd tegen de tegenkrachten, in Tan Uyen, in Cochinchina.

Terug in Frankrijk werd hij toegewezen aan de school van Fusiliers Marins de Sirocco bij Algiers. Hij maakte van de gelegenheid gebruik om het commando en parachutistencertificaat te halen.

In 1954 vertrok hij weer naar Indochina en twee jaar later keerde hij terug naar Frankrijk. Daarna kreeg hij het bevel over de wachtcompagnie van Toulon, waar hij tot aan zijn pensionering bleef. Ten slotte is hij conservator van het museum Mont-Faron waar hij herinneringen verzamelt aan de landing in de Provence.

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

• - Constant COLMAY | L'Ordre de la Libération et son Musée