Geboortedatum:

26 maart 1925 (Sombernon, Frankrijk)

Overlijdensdatum:

5 maart 2017 (Saint-Mandé, Frankrijk)

Nationaliteit:

Franse (1870-heden, Republiek)

Bij het begin van de bezetting was hij leerling aan een vakschool in Suresnes. Al heel snel, begin 1941, op 15-jarige leeftijd, ging hij net als zijn oudere broer Jean Cortot in het verzet.

Nadat hij in contact is gekomen met de Speciale Organisatie (SO) van de Communistische Partij, geeft hij blijk van zijn wens om deel te nemen aan directe actie; hij begon met het verzamelen van wapens, het doorsnijden van telefoonlijnen en het uitdelen van pamfletten. Tegelijkertijd moest hij halverwege zijn derde jaar zijn studie aan de Ecole supérieure de Suresnes opgeven en werd hij monteur.

Het is in de fabriek waar hij werkt dat hij de bommen maakt die hij tijdens zijn missies zal gebruiken.

Louis Cortot slaagt op briljante wijze in tal van operaties; Zo veroorzaakte hij met zijn groep de ontsporing van een trein van tanks van Renault-fabrieken, maakte een stroomonderbrekertransformator onbruikbaar in Issy-les-Moulineaux in mei 1942 en nam deel aan de granaat van een konvooi van Hitler-jeugd in Trappes.

In juli 1942 blies zijn groep binnen de Francs-Tireurs et Partisans (FTP) het kantoor van het Rassemblement national populaire (RNP) in Boulogne-Billancourt op en vernietigde vervolgens met explosieven het verhuurkantoor van Franse arbeiders die vrijwilligerswerk deden in Courbevoie in Duitsland.

In december 1942 nam hij deel aan het bombardement op het Gestapohuis rue de Bussy in Parijs. In januari 1943 werd hij groepsleider en in november 1943 nam hij deel aan de sabotage van de elektriciteitscentrale van Issy les Moulineaux.

In januari 1944 trad Louis Cortot, op bevel van zijn broer Jean (alias Kapitein Buick), toe tot de FTP van Seine-et-Marne om deel te nemen aan de oprichting van een maquis in Saint-Mammès. In mei, juni en juli nam hij deel aan aanvallen van Duitse konvooien in Seine-et-Marne. Vanaf mei 1944 werd hij benoemd tot aspirant en commandant van drie groepen van 15 man en was hij ook verantwoordelijk voor de verbinding tussen de staf van de Franse Binnenlandse Strijdkrachten (FFI) van Seine-et-Marne en die van Parijs.

Op 26 augustus 1944 werd hij bij Lieusaint in Seine-et-Marne zeer ernstig in het gezicht gewond door granaatscherven van explosieve kogels, tijdens de bevrijdingsstrijd, desondanks blijk gevend van grote moed en koelbloedigheid door slechts op formeel bevel om lid te worden van een gezondheidspost.

Op 11 november 1944 werd hij onderscheiden met het Kruis van de Bevrijding door generaal de Gaulle bij de Arc de Triomphe.

Na zijn herstel was hij verantwoordelijk voor de Seine-et-Oise voor de patriottische milities en de Republikeinse Burgerwacht. Hij is met name belast met de behandeling van zaken voor het oordeel van de medewerkers van de afdeling.

Als reserve adelborst aan het einde van de oorlog keerde hij terug naar het burgerleven, eerst als monteur en vervolgens in de luchtvaartafdeling bij Dassault in 1947, waar hij vervolgens zijn hele carrière doorbracht.

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

• - Louis CORTOT | L'Ordre de la Libération et son Musée