TracesOfWar heeft uw hulp nodig! Elke euro die u bijdraagt steunt enorm in het voortbestaan van deze website. Ga naar stiwot.nl en doneer!

Maltzan, von, Maria

Geboortedatum:
25 maart 1909 (Militsch/Silesië, Duitsland)
Overlijdensdatum:
12 november 1997 (Berlijn/Brandenburg, Duitsland)
Nationaliteit:
Duitse (1933-1945, Derde Rijk)

Biografie

Gravin Maria von Maltzan (voluit: Maria Helene Françoise Izabel Gräfin von Maltzan, Freiin zu Wartenberg und Penzlin) werd op 25 maart 1909 geboren en was het achtste kind van graaf Von Maltzan en zijn vrouw gravin Elisabeth von Maltzan. In 1943 studeerde ze af als dierenarts. Tijdens de oorlog nam ze deel aan de verzetsactiviteiten van de Zweedse Kerk in Berlijn. Ze zou onder andere meer dan zestig voortvluchtigen de grens overgebracht hebben. In haar woning bood ze ook voor korte en lange duur onderdak aan politieke tegenstanders van de nazi’s en Joodse onderduikers, waaronder haar vriend en latere echtgenoot Hans Hirschel. Telkens was ze de Gestapo te slim af.

Na de oorlog bleef ze werken als dierenarts. Op 19 februari 1987 werd ze door Yad Vashem benoemd tot Rechtvaardige onder de Volkeren vanwege haar hulp aan ongeveer zestig Joden tijdens de oorlog. De gravin met het grote rechtvaardigheidsgevoel weigerde echter in Bonn de onderscheiding in ontvangst te nemen, omdat ze verbolgen was over het geweld waarmee Israël optrad tegen de Palestijnen. In 1986 publiceerde ze haar memoires, getiteld Schlage die Trommel und fürchte dich nicht (sla de trommel en wees niet bang).

Maria von Maltzan stierf op 12 november 1997 en werd begraven op het Friedhof Heerstraße in het Berlijnse district Charlottenburg-Wilmersdorf.

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

Periode:
Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
Toegekend op:
19 februari 1987
Yad Vashem-decoration

Bronnen

Foto

Nieuws

Nieuw boek van Kevin Prenger: In de schaduw van Schindler

apr2022

Nieuw boek van Kevin Prenger: In de schaduw van Schindler

Zelfs in de donkerste tijden zijn er dappere mensen die hun medemenselijkheid laten prevaleren boven haat en eigenbelang. Terwijl de meeste Duitsers zich afzijdig hielden of de Jodenvervolging actief of passief ondersteunden, behielden sommigen hun menslievendheid en boden hulp aan vervolgden in nood. Een succesvol schrijver en een vrouwelijke dierenarts, een ingenieur en een politiek gevangene, een kapitein van een cruiseschip en een blinde bezemfabrikant. Zij – en ze waren de enigen niet – groeiden stuk voor stuk uit tot onbaatzuchtige mensenredders. Alleen zijn zij, in tegenstelling tot Oskar Schindler, relatief onbekend gebleven.

Lees meer