Op de gemeentelijke begraafplaats van Sankt Vith (België) bevindt zich een Duits ereveld met van 74 gevallenen uit de Wereldoorlog. De soldaten liggen aan weerszijde van de grafsteen begraven. In de meeste gevallen met twee per zijde van het graf.
Sankt Vith, evenals het gebied Eupen-Malmedy behoorde tot het einde van de Eerste Wereldoorlog bij Duitsland. Als onderdeel van de herstelbetalingen en genoegdoening eiste België deze gebieden om. Bij de Vrede van Versailles in 1919 werden ze aan België toegewezen.
Het is daarom ook niet vreemd dat deze Duitse begraafplaats zich op de gemeentelijke begraafplaats bevindt. De hier begraven Duitsers zijn allen aan hun verwondingen overleden soldaten die in het militair hospitaal van Sankt-Vith werden verpleegd.
De meeste hier begraven Duitse soldaten stierven aan het einde van de oorlog of na de wapenstilstand van 11 november 1918. Zoals het graf van;
WEGENER L., jager bij het Jäger Bataljon 7, overleden 22 november 1918.
MAIERHOFER A., infanterist bij het Freiwilliges REKR. DEP. 12 Bayer 1.D, overleden 21 november 1918.
Er zijn ook soldaten begraven die in de eerste oorlogsdagen van augustus 1914 zijn overleden, zoals het graf van;
PASEWALD E.K., kanonnier bij het Feld Artillerie Regiment 19, overleden 12 augustus 1914.
SCHRÖDER Osk., reservist bij het Infanterie Regiment 32, overleden 13 augustus 1914.
Er zijn 6 Duitse soldaten begraven waarvan de naam onbekend is gebleven, waarvan 3 in één gezamenlijk graf.
Er is één piloot begraven
HINZ Michael, piloot bij het Bomb. Geswader I.ST. 2, overleden op 12 oktober 1918.
Omdat Sankt-Vith in 1914 dicht bij de grens met België lag werden soldaten die bij de eerste aanvallen van augustus 1914 op België gewond raakten hier in het militair hospitaal verpleegd. Na hun overlijden ook op deze begraafplaats zijn begraven.
Aan het begin van de begraafplaats ligt ook militair arts Jouck begraven die sneuvelde in de strijd op 19 februari 1915 in de Champagne te Frankrijk.
Op ditzelfde stuk liggen tevens 60 Russische krijgsgevangenen begraven die omkwamen door de ontberingen van hun dwangarbeid en slechte leefomstandigheden in hun gevangenenkamp. In 1916-1917 werd door krijgsgevangen Russen de spoorverbinding tussen Sankt-Vith en Gouvy, en tevens tussen Vielsalm en Born aangelegd. De Russen zijn allen zonder naam op het graf begraven. Het monument centraal vooraan op het ereveld noemt deze namen wel.
Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!