Deze bunker in de linie tussen fort Maizeret en fort Andoy in La Position Fortifiée de Namur (PFN) is een perfect voorbeeld van een als huis gecamoufleerde bunker. Duidelijk herkenbaar de geschutsopening (foto 2 en 3).
Van een afstand zou je het gebouw niet herkennen als bunker. Zeker indien het pannendak wat door de jaren heen verloren is gegaan nog aanwezig zou zijn. Het was dan ook een camouflage om de vijand te misleiden te denken dat het hier om een kleine boerenschuur ging. Verkenning per vliegtuig of van vooruitgeschoven verkenners zouden zo was de gedachte het gebouw hierdoor niet opmerken als zijnde een verdedigingswerk.
Deze bunker uitgerust met een 47 mm antitank kanon of een zware mitrailleur.
De muren en plafond van deze bunkers waren van 1.30 dik gewapend beton. Ze konden granaten weerstaan tot 150 mm. Enkel de achterzijde van een bunker was van 1 m dik beton omdat men vanaf die zijde geen aanval verwachtte.
Toen de bunkers na de oorlog hun strategische waarde voor de verdediging van België hadden verloren, werden ze ontdaan van al het staal. Dat werd verkocht als schroot.
Dit soort bunkers is ook terug te vinden in La Position Fortifiée de Liège, bunker MN-24 te Dalhem (provincie Luik).
Aan de zijkant bevindt zich nog een zogenaamde 'Borne Cointet'. Dit zijn palen van in een stalen mantel gegoten beton die tot wel 2 meter diep in de grond verankerd zijn. Tussen 2 van deze palen kon een stalen kabel worden gespannen waardoor voertuigen van de vijand konden worden opgehouden als zij dit punt hadden bereikt en de bunker dus al was uitgeschakeld. De borne aan de ander zijde van de weg bestaat niet meer.
Zie voor een ander voorbeeld de Bornes Cointet anti-char te Émines.
Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!