De Noordhavenpoort is een van de drie nog bestaande stadspoorten van Zierikzee. Deze poort bevindt zich tegenover de Zuidhavenpoort, aan de ingang van de oude haven, en vormde samen met haar tegenhanger een toegang tot de stad vanaf het water.
De oorspronkelijke bouw van de Noordhavenpoort dateert uit de 14e eeuw, een periode waarin Zierikzee zich moest wapenen tegen herhaalde belegeringen. Als onderdeel van de vernieuwde stadsverdediging werd de poort ontworpen als een militair bolwerk. In 1492, na de inname van de stad door Albrecht van Saksen, werd de poort ingrijpend verbouwd om de controle over Zierikzee te versterken.
De huidige vorm van de Noordhavenpoort stamt grotendeels uit het begin van de 16e eeuw. Het bouwwerk bestaat uit een hoefijzervormige ombouwing rond een binnenplein, voorzien van een weergang. De buitenmuren zijn opgetrokken uit witte Gobertanger- en Ledesteen, en fungeren tevens als waterkering. In 1559 kreeg de poort aan de stadszijde siergevels in witte Brabantse steen, verwant aan de renaissancegevel van het stadhuis.
Hoewel de Noordhavenpoort tegenwoordig duidelijk verschilt van de Zuidhavenpoort, was hij bij zijn oprichting vermoedelijk vrijwel identiek. Restanten van de oorspronkelijke muren en fundamenten zijn nog terug te vinden in het westelijke deel van het gebouw.
Architectonische kenmerken zoals sleuven voor gloeiende pek, werpgaten, kijksleuven en kanonopeningen getuigen van de verdedigingsfunctie. De poort werd bewust in een flauwe bocht gebouwd, zodat vijanden geen direct schootsveld op de stad hadden. Aan de binnenzijde bevonden zich zelfs privaten voor de verdedigers.
In de meidagen van 1940 werden de stadspoorten van Zierikzee gesloten om het oprukkende Duitse leger de toegang te ontzeggen. Uiteindelijk werden de stadspoorten, onder zware druk, opengebroken.
De Noordhavenpoort is tegenwoordig een rijksmonument.
Lees de oorlogsherinneringen van Piet Beekman.
Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!