De Nobelpoort is een van de drie nog bewaarde stadspoorten van Zierikzee, gelegen in de provincie Zeeland. Deze landinwaarts gesitueerde poort aan de noordzijde van de stad dateert uit het midden van de 14e eeuw en geldt als de oudste van het trio.
Na het zware Vlaamse beleg van 1304 werd de stadsverdediging aanzienlijk versterkt. De bouw van de Nobelpoort begon vermoedelijk rond 1350, in een periode van grote stedelijke bloei.
Dendrochronologisch onderzoek, uitgevoerd eind 20e eeuw door Stichting Ring te Amersfoort in opdracht van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg, bevestigde dat het eikenhout in het dak stamt uit circa 1360.
De poort bestaat uit een hoofdgebouw met twee ronde torens van circa 35 meter hoog, opgetrokken uit Doornikse steen en baksteen in Vlaams verband. De fundering rust op een systeem van houten palen en spaarbogen, een ingenieuze middeleeuwse techniek om metselwerk te besparen. Oorspronkelijk lag er een ophaalbrug voor de poort, en tot 1866 werden de stadspoorten elke avond gesloten.
In de meidagen van 1940 werden de stadspoorten van Zierikzee gesloten om het oprukkende Duitse leger de toegang te ontzeggen. Uiteindelijk werden de stadspoorten, onder zware druk, opengebroken.
De naam ‘Nobelpoort’ kent meerdere mogelijke herkomsten, waaronder lokale legenden.
Van de drie poorten heeft de Nobelpoort haar middeleeuwse karakter het best behouden. Alleen de gevel tussen de torens aan de buitenzijde is later gewijzigd. De poort is een rijksmonument.
Lees de oorlogsherinneringen van Piet Beekman.
Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!