TracesOfWar heeft uw hulp nodig! Elke euro die u bijdraagt steunt enorm in het voortbestaan van deze website. Ga naar stiwot.nl en doneer!

Stolpersteine Dr Hermanslaan 1

Deze Stolpersteine van struikelblokken herdenken:
* Meijer Hes, geboren 1899, gedeporteerd 21 september 1943 uit Westerbork, vermoord 24 september 1943, Auschwitz.
* Truitje Hes-Parfumeur, geboren 1903, gedeporteerd 8 juni 1943 uit Westerbork, vermoord 11 juni 1943, Sobibor.
* Louis Hes, geboren 1928, gedeporteerd 8 juni 1943 uit Westerbork, vermoord 11 juni 1943, Sobibor.
* Rose-Marie Hes, geboren 1938, gedeporteerd 8 juni 1943 uit Westerbork, vermoord 11 juni 1943, Sobibor.

Meijer Max Hes was getrouwd met Truitje Hes-Parfumeur. Louis Samuel Hes en Rose-Marie Hes waren hun kinderen. Truitje en de kinderen (14 en 7 jaar) zijn samen gedeporteerd en bij aankomst in Sobibor vermoord. Meijer werd 3 maanden later gedeporteerd en bij aankomst in Auschwitz vermoord.

De vader van Meijer Hes stierf voor de oorlog, zijn moeder stierf in 1942 in Oss. Meijer Hes was een van de 9 broers en zussen, van wie er 2 stierven voor de oorlog en de andere 7, waaronder hij, werden gedood in de Holocaust: Albert David Hes (gedood in Sobibor – zie Ridderstraat 58) , Henri Zvi Hes (vermoord 1943 Sobibor), Dina Anna Hes (-1943), Hugo Daniel Hes (vermoord 1944 Auschwitz), Antje Hes (vermoord 1942 Auschwitz – zie Spoorlaan 52) en Helena Hes (gedood 1942 Auschwitz).

De moeder van Truitje Parfumeurs is voor de oorlog overleden in Oss. Haar vader – Leman Hijman Parfumeur – werd in 1944 in Auschwitz vermoord (zie zijn stolperstein op Spoorlaan 32. Truitje had één zus, die ook met een Hes trouwde: Betje Betsy Hes-Parfumeur (geb. 1899) , trouwde met Truitje's zwager, Hugo Daniel Hes, beiden zijn op 6 september 1944 met hun 7 kinderen omgekomen in Auschwitz. (Zie Heuvel 79.)

"Stolpersteine" is een kunstproject voor Europa van Gunter Demnig om de slachtoffers van het nationaal-socialisme (nazisme) te herdenken. Stolpersteine (struikelstenen) zijn kleine koperen plaquettes die in de stoep zijn geplaatst voor de laatste vrijwillige woning van (meestal joodse) slachtoffers die door de nazi's zijn vermoord. Elke plaquette is gegraveerd met de naam van het slachtoffer, de geboortedatum en -plaats (meestal een concentratiekamp) en de datum van overlijden. Op deze manier geeft Gunter Demnig een individueel gedenkteken aan elk slachtoffer. Eén steen, één naam, één persoon. Hij citeert de Talmoed: "Een mens wordt alleen vergeten als zijn of haar naam is vergeten."

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)