Widerstandsnest 154 Fuchsbau - Vf Schnabelstand

Dit Widerstandsnest (zelfstandig infanteriesteunpunt) was onderdeel van de Duitse Atlantikwall.

De Pointe de la Courte Dune is in feite het uiterste westerse einde van de Baai van Wissant. In deze hoedanigheid domineert hij niet alleen de baai naar het oosten, maar ook de Plage de la Sirène naar het westen, waar er makkelijk toegang tot het binnenland is. Tot slot is de Pointe de la Corte Dune tactisch ideaal gelegen om de zware batterij "Grosser Kurfürst" te beschermen. Niet verwonderlijk dan ook dat de Duitsers reeds vroeg in de oorlog geïnteresseerd zijn in dit voorgebergte. Aldus waren vanaf 1941 de Widerstandsnester 8 and 9 hier gelegen.

In 1942 gingen de twee versterkte posities op in één.

In 1943 werd deze versterkte positive op zijn beurt geïntegreerd in het grotere Stützpunkt 209 Sturmvogel. In deze periode warden eveneens de betonnen bunkers gebouwd.

In 1944 kreeg de Pointe zijn eigen versterkte positie: Widerstandsnest 154 "Fuchsbau". De versterkte positie gaf zich op 29 september 1944 over aan de Canadezen, samen met de zware Gris Nez batterijen.

Gedurende de oorlog had dit Widerstandsnest de volgende tactische functies:
• strandverdediging;
• vooruit geschoven verdediging van de batterij "Grosser Kurfürst";
• post voor redding op zee.

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: The German 15th Army at the Atlantikwall & Bertrand Nollet
• Foto's: Bertrand Nollet