Warschau getto en andere locaties in 1942

Onderstaande foto's komen uit de nalatenschap van een Duitse soldaat die diende bij de bevoorrading. Ze zijn genomen in Warschau en omgeving in het jaar 1942.

Verschillende foto’s tonen het getto van Warschau. Op 2 oktober 1940 kregen de Joden in Warschau te horen dat de districtsgouverneur van Warschau, Ludwig Fischer, de opdracht had gegeven tot de oprichting van dit getto. Hier zouden de Joodse bewoners van Warschau en omstreken, afgesloten van de buitenwereld, geconcentreerd worden.

Het getto van Warschau was het grootste getto dat door de Duitsers opgericht werd. Dit deel van de stad was afgesloten met een stenen muur van 3 meter hoog en had een omtrek van 16 kilometer. Op het hoogtepunt zouden 445.000 Joden gehuisvest zijn in het getto. Het geïsoleerde terrein herbergde niet alleen woningen voor de gettobewoners, maar ook meerdere werkplaatsen die eigendom waren van Duitse industriëlen en die onder toezicht stonden van de Wehrmacht. Hier werden Joden ingezet als dwangarbeiders voor de Duitse oorlogsindustrie. Tijdens het eerste jaar stierven meer dan 43.000 mensen in het getto en gedurende de eerste negen maanden van 1942 waren dat er nog eens ongeveer 37.000. Zij stierven niet alleen aan ondervoeding, maar ook door ziekten die uitbraken als gevolg van de ongezonde levensomstandigheden en een gebrek aan medische verzorging.

Toen de nazi’s op 19 april 1943 begonnen met de definitieve ontruiming van het getto in Warschau stuitten ze op hevig verzet. Joodse mannen en vrouwen hadden zich bewapend en een strijdmacht geformeerd. Deze Joodse strijders namen wraak op de Duitsers die in de voorgaande maanden hun familieleden hadden gedeporteerd naar vernietigingskamp Treblinka. Het duurde tot 16 mei 1943 voordat Jürgen Stroop, de Duitse commandant van de ontruiming, aan zijn superieuren kon doorgeven dat zijn operatie afgerond was.