Geboortedatum:

9 februari 1911 (Lengenfeld-Auerbach/Saksen, Duitsland)

Overlijdensdatum:

30 november 2002 (Kleinmachnow/Brandenburg, Duitsland)

Nationaliteit:

Duitse (1933-1945, Derde Rijk)

Bernard Bechler werd op 9 februari 1911 geboren als zoon van een saksische fabrieksdirecteur. Na zijn opleiding aan het gymnasium koos hij voor een militaire loopbaan. In 1931 werd hij officier bij de Reichswehr en werd in 1932 tot Oberleutnant bevorderd.

Tussen 1939 en 1942 was hij gestationeerd als Adjutant bij de Generalstab des Oberkommandos des Heeres. Bechler was lid van de NSDAP. In 1943 raakte hij als Major en bataljonskommandant binnen de 6.Armee, in Leningrad in Sovjet krijgsgevangenschap. Tijdens zijn gevangenschap werd hij medeoprichter van het Nationalkomitees Freies Deutschland (NKFD) en de Bundes Deutscher Offiziere. Hij werd lid van de Kommunisticher Partei Deutschlands. Hiervoor werd hij door het Deutsche Reichsgericht bij afwezigheid ter dood veroordeeld. Tijdens het laatste oorlogsjaar diende Bechler als Frontbeauftragter aan het 2e Wit-Russische Front tijdens de slagen om Graudenz.

Zijn vrouw Margret Bechler, werd in 1944 opgedragen zich te laten scheiden van haar man, die als een verrader werd bestempeld. Zij weigerde dit en werd van al haar burgerrechten beroofd. Na de oorlog werd haar de schuld in de schoenen geschoven van de terechtstelling van de antifascist Anton Jakob, de voormalige bode van haar man. Ze werd door de Oostduitse regering gearresteerd en in 1950 ter dood veroordeeld. Dit werd later omgezet tot levenslang. In 1956 werd ze vrijgelaten, maar niet gerehabiliteerd. Margaret Bechler overleed in 2002. Na zijn terugkeer in Oost-Duitsland liet Bernhard Bechler zijn vrouw dood verklaren en hertrouwde.

Na het einde van de oorlog werd Bechler in 1946 Minister van Binnenlandse Zaken in Brandenburg. In 1949 en 1950 volgde hij een opleiding aan een Sovjet Militaire Academie en werd hij daarna Chefinspekteur. Vanaf 1952 was hij Generalmajor bij de Kasernierten Volkspolizei en plaatsvervangend Chef des Hauptstabes der Nationalen Volksarmee. Na zijn aftreden fungeerde hij tot zijn pensioenering in 1971 als docent aan de Militärakademie Dresden. Na de omwenteling en eenwording werd hij lid van de Sozialistische Einheitspartei Deutschlands (SED).

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

• - Die Ordensträger der Deutschen Wehrmacht (CD), VMD-Verlag GmbH, Osnabrück, 2002
  - Patzwall K., Scherzer V., Das Deutsche Kreuz 1941-1945, Geschichte und Inhaber Band II, Verlag Klaus D. Patzwall, Norderstedt, 2001
  - Mitteilungsblatt FM, Heft 1, I/2007, Deutsches Wehrkundearchiv, Lage, 2007