Tito, Josip Broz

Geboortedatum:: 25 mei 1892 (Kumrovec/Kroatië, Oostenrijk-Hongarije)
Overlijdensdatum:: 4 mei 1980 (Ljubljana/Slovenië, Joegoslavië)
Begraven op:: "Huis van Bloemen" Mausoleum
Nationaliteit:: Joegoslavische (1918-1945, Koninkrijk)

Biografie

Josip Broz Tito (7 mei 1892 als Josip Broz in Kumrovec, Koninkrijk Croatië en Slavonië, Oostenrijk-Hongarije – 4 mei 1980 in Ljubljana, Joegoslavië) was een Joegoslavië en communistische politicus en als generaalsecretaris van de Bond van Communisten Joegoslavië, maarschalk van Joegoslavië en minister-president, staatspresident en van 1945 tot 1980 de langjarige dictatorische staatschef Joegoslavië.

Het pseudoniem Tito nam Josip Broz in 1934 aan toen hij lid van het Bureau van de Communistische Partij van Joegoslavië werd en in de politieke "underground" ging.

Als maarschalk leidde Tito in de Tweede Wereldoorlog de communistische Partizanen in de strijd tegen de Duitse en Italiaanse bezetter van Joegoslavië, de fascistische Ustascha en de koningstrouwe Tschetniks. Na de oorlog werd hij eerst minister-president (1945-53) en ten slotte staatspresident (1953-80) van zijn land; een ambt dat hij tot zijn dood bekleedde. Hij volgde na de breuk met Stalin in 1948 een politiek die onafhankelijk was van de Sovjetunie en gold in de jaren 1950 als één van de leidende staatsmannen van de beweging van blokvrije staten. Hij werd het onderwerp van een intensieve cult.

Partizanenleider van de Tweede Wereldoorlog
Op 25 maart 1941 ondertekende de regering Cvetkovic het lidmaatschap bij de Driemogendhedenpact. In de tweede nacht daarop voltrok zich in Belgrado de coup onder leiding van de generaal Dusan Simovic die met de westelijke machten sympathiseerde. Nadat Duitsland Joegoslavië in april 1941 binnenviel (Balkanveldtocht), leefde Tito eerst ongehinderd verder in een villawijk in Belgrado. Pas nadat Duitsland de Sovjet-Unie binnenviel, moest hij onderduiken en organiseerde hij het bewapende verzet van de Joegoslavische communisten tegen de Duitsers en Italiaanse bezetters in de vorm van de Partizanenoorlog.

Tijdens de oorlog lukte het de communistische Partizanen van Joegoslavië onder leiding van Tito de bezetters en de met hen verbonden fascistische Ustascha-Beweging uit Kroatië tegen te houden. Daarbij werd hij pas na de conferentie van Teheran door de geallieerden ondersteund. Vooral in Servië streden ze eerst tegen de collaborerende Cetnik-partizaan. Het volkbevrijdingsleger (Narodnooslobodilacka vojska/armija), zoals de partizanen zich noemden, konden zich als politiek invloedrijkste groep etaleren.

Tijdens de verzetsstrijden werd Tito tot maarschalk benoemd en stond hij vanaf 29 november 1943 aan de top van de antifascistische raad van de nationale bevrijding (AVNOJ) die een provisorische regering vormde en grote delen van het bezette land controleerden.
Sinds het eind van 1944 had de antifascistische raad de macht over heel Joegoslavië. Hij werd ook door de geallieerden erkend en vooral door de Britse premier Churchill ondersteund. Als tijdens de oorlog doelde Tito's diplomatie op een evenwicht tussen de westelijke machten en de Sovjet-Unie.

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!