Tim Kolff (1882–1944) was burgemeester van Deil en verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Willem Marinus Kolff werd geboren op 6 februari 1882 in Deil. Hij doorliep het gymnasium in Tiel en studeerde rechten in Utrecht. In 1914 volgde hij – volgens de familietraditie – zijn vader op als burgemeester van Deil: een gemeente die toen bestond uit Deil, Enspijk, Gellicum en Rumpt.
Kolff stond bekend om zijn diplomatieke vaardigheden en ondernemingszin. In 1930 trad hij op als bemiddelaar tijdens een langdurige staking bij de fabriek van de Chamotte Unie in Geldermalsen; deze staking duurde ruim vier maanden.
In 1935 wist hij bovendien de bevolking van Deil te overtuigen van het nut van een nieuwe waterleiding — ondanks hevige protesten tegen betaling voor water — waarmee Deil de eerste plaats in de Betuwe werd die werd aangesloten.
Na de Duitse bezetting in 1940 sloot Kolff zich aan bij de verzetsgroep Luctor et emergo. Hij hielp onderduikers en Joden ontsnappen, organiseerde valse papieren en gaf medewerking aan sabotage- en vluchtnetwerken.
Op 8 augustus 1942 werd hij gearresteerd. Dankzij een ongelukkige samenloop van omstandigheden konden SD-ers zijn huis binnendringen. Hij werd gevangen gezet in het voormalig Oranjehotel (Scheveningen), daarna overgebracht naar concentratiekampen zoals Kamp Vught, Kamp Amersfoort, Haaren en in oktober 1943 naar het concentratiekamp Sonnenburg (op de grens van Duitsland en Polen).
Op 25 januari 1944 overleed Willem Marinus Kolff in Sonnenburg. Na de oorlog werd hij postuum geëerd met het Bronzen Kruis voor zijn moed en verzetswerk.
Canon van Nederland
Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!