Môle d'Escale

In 1910 stelde de Kamer van Koophandel van Bordeaux een voorpost aan de Gironde voor om het vervoer via de spoorlijn Bordeaux-Verdon te stroomlijnen. De bouw begon in 1929, deels gefinancierd door Duitse herstelbetalingen, waarbij Hersent en Julius Berger Tiefbau AG de bouw voor hun rekening namen.

De 370 meter lange steiger, ondersteund door 96 betonnen pijlers, kon het hele jaar door grote schepen aanmeren. Een viersporig treinstation, hydraulische schokdempers en een art-deco ontvangsthal huisvestten de douane, een postkantoor en passagierslounges. Een viaduct van 372 meter verbond het met het vasteland.

De Môle d'Escale opende op 22 juli 1933 en verwelkomde de Champlain uit Le Havre. Een jaar later startte de elektrische treindienst.

Op 21 juni 1940 vertrok de Massilia met aan boord Franse parlementariërs die voor de Wehrmacht waren gevlucht, en de volgende dag voer de Primauguet met een deel van de goudreserves van de Banque de France naar Afrika.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden de activiteiten bij Môle d'Escale gestaakt toen de Duitse bezetters het schip ombouwden tot luchtafweergeschut. Een kleine vloot havenverdedigingsschepen was hier gestationeerd.

Toen de Duitsers zich terugtrokken van Pointe de Grave, verwoestten ze de Môle d'Escale op 11 november 1944. In 1964 werden de restanten gebruikt als olieterminal, die kort daarna sloot. Tegenwoordig is er weinig van de oorspronkelijke structuur over.

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: TracesofWar
• Foto's: Bibliothèque nationale de France
• Ashown, P., A Brilliant Little Operation - The Cockleshell Heroes and The Most Courageous Raid of World War 2 (2013)