Gedenkteken Brigadier A. Hamilton Gault

St John The Baptist Church, TA3 6AA Hatch Beauchamp

Engeland Somerset Hatch Beauchamp

Gedenkteken Brigadier A. Hamilton Gault #1

Gedenkteken Brigadier A. Hamilton Gault #2

Gedenkteken Brigadier A. Hamilton Gault #3

Gedenkteken Brigadier A. Hamilton Gault #4

“1882-1958
Brigadier
A. Hamilton Gault
D.S.O., E.D., C.D.
van Hatch Court
en Mont St. Hilaire, Canada
Oprichter van
Princess Patricia's Canadian
Light Infantry
en kolonel van het regiment”

“Deze plaquette markeert de 100e verjaardag van de oprichting van Princess Patricia's Canadian Light Infantry
door Hamilton Gault in augustus 1914 en de daaropvolgende bijdrage van zijn regiment aan de geschiedenis van Canada en het Gemenebest. Hij was een inspirerende leider en rust hier naast zijn vrouw Dorothy, die lange tijd een vriendin van het regiment was. Opgedragen op 5 mei 2015.”

Andrew Hamilton Gault werd op 18 augustus 1882 in Engeland geboren. Hij stamde af van Schots-Ierse immigranten uit Ulster die in 1842 vanuit Noord-Ierland naar Canada emigreerden en zich in Montreal vestigden. In 1900, op 18-jarige leeftijd, trad hij in dienst bij de 2nd Canadian Mounted Rifles en diende hij met onderscheiding als onderofficier tot het einde van de Zuid-Afrikaanse Oorlog in 1901. Hij werd onderscheiden met de Queen's Medal met drie gespen.

Na de oorlog bleef hij in militaire dienst bij de Canadese Militie en werd uiteindelijk kapitein bij de 5th Royal Highlanders (Black Watch). De Princess Patricia's Canadian Light Infantry werd in augustus 1914 in Ottawa opgericht naar aanleiding van een aanbod van kapitein Andrew Hamilton Gault, inmiddels een vooraanstaand zakenman, om 100.000 dollar ter beschikking te stellen voor de financiering en uitrusting van een regiment voor dienst in het buitenland. De Princess Patricia's Canadian Light Infantry werd opgericht voor dienst in de Eerste Wereldoorlog op 10 augustus 1914 en paradeerde voor het eerst in Lansdowne Park, Ottawa, Ontario, op 23 augustus 1914. Het was het laatste particulier opgerichte regiment in Canada.

Gault werd benoemd tot Senior Major en tweede in bevel van de Princess Patricia's Canadian Light Infantry. Hij was de eerste Canadees die de Distinguished Service Order ontving voor dapperheid in het veld tijdens de Eerste Wereldoorlog, toen hij gewond raakte tijdens het redden van slachtoffers onder vuur bij St. Eloi op 28 februari 1915. Hij raakte opnieuw gewond tijdens de Slag om Frezenberg op 8 mei 1915 en voor de derde keer tijdens de Slag om Sanctuary Wood op 2 juni 1916, waarmee een einde kwam aan zijn velddienst bij het regiment. Ondanks het verlies van zijn linkerbeen weigerde hij repatriëring naar Canada en keerde hij terug naar zijn functie als stafofficier bij de 3e Canadese Divisie tot het einde van de oorlog.

Op 28 maart 1918 werd majoor Gault bevorderd tot luitenant-kolonel en keerde hij in november terug naar het regiment als commandant. Gault en de overlevende leden van de Princess Patricia's Canadian Light Infantry verlieten Frankrijk op 7 februari 1919 en keerden terug naar Engeland. De Princess Patricia's Canadian Light Infantry keerde op 19 maart 1919 terug naar Ottawa voor hun overwinningsparade, onder leiding van luitenant-kolonel Gault. Voor zijn verdiensten in de Eerste Wereldoorlog werd Gault ook onderscheiden met de Order of the British Empire, de Russische Orde van Sint-Anna met gekruiste zwaarden, 3e klasse, en de Belgische Kruis van de Kroon. Hij werd vier keer vermeld in de dagrapporten en in 1920 benoemd tot ere-luitenant-kolonel.

In 1939 werd Hamilton Gault opnieuw opgeroepen voor actieve dienst bij het Canadese leger in Engeland en werd hij in 1940 bevorderd tot kolonel en in 1942 tot brigadegeneraal. Hij voerde het bevel over een Canadese versterkingseenheid totdat hij later dat jaar wegens gezondheidsredenen met pensioen moest gaan. In 1944 keerde hij terug naar Canada en zijn Canadese huis in Mount St. Hilaire in Quebec. In 1947 richtte Gault de Princess Patricia's Canadian Light Infantry Association op en was hij de eerste nationale voorzitter. Hij bleef altijd verbonden met het regiment en gaf advies over regimentsaangelegenheden die altijd aan hem werden voorgelegd. Gault werd in 1948 benoemd tot ere-luitenant-kolonel en bezocht het regiment in Calgary in 1953 en in Duitsland in 1954. Kort voor zijn dood op 28 november 1958 werd hij benoemd tot eerste kolonel van het regiment.

De ‘Princess Pats’ werden opgericht bij het uitbreken van de oorlog in augustus 1914 en telden op 19 augustus 1.098 vrijwilligers, van wie er 1.049 eerder in Zuid-Afrika of het Britse leger hadden gediend. Het regiment voer op 27 september 1914 met het eerste Canadese contingent naar Groot-Brittannië en werd gelegerd in de buurt van Salisbury Plain en Winchester. Op 20 december voer de ‘Pats’ naar Frankrijk en werd daar de eerste Canadese infanterie-eenheid. De eerste grote veldslag van het regiment vond plaats op 8 mei 1915 bij Frezenberg, waar een standvastige verdediging hun reputatie vestigde, maar ten koste van 150 van de 700 manschappen die aan het einde nog beschikbaar waren. Het regiment vocht in de veldslagen van de Somme, Vimy Ridge, Passchendaele, Amiens Jigsaw Wood en Canal Du Nord en won twee Victoria Crosses.
Het regiment werd op 1 september 1939 opnieuw gemobiliseerd en vertrok op 21 december naar Groot-Brittannië. Ze werden voor het eerst in 21 jaar geïnspecteerd door prinses Patricia, hun kolonel in chief. Na meer dan drie jaar kustverdediging en training nam het regiment deel aan Operatie Husky, de invasie van Sicilië en vervolgens de invasie van Italië, waarbij het oprukte tegen de Duitse verdedigingslinies. In maart 1945 werden ze overgeplaatst naar Noordwest-Europa en namen ze deel aan de bevrijding van Nederland en Amsterdam. Aan het einde van de oorlog in Europa werden ze aangewezen voor dienst in de oorlog tegen Japan, maar met het einde van de oorlog in augustus 1945 konden ze in oktober 1945 terugkeren naar Canada en werden ze gedemobiliseerd.
In augustus 1950 werd het 2e Bataljon toegewezen aan de VN-troepen om de Noord-Koreaanse invasie van Zuid-Korea te bestrijden en kwam in december 1950 aan in Pusan, waar het zich aansloot bij de 27e Britse Commonwealth Brigade.
Tijdens de Slag om Kaypong werden de 700 mannen van het 2e Bataljon afgesneden en omsingeld door 20.000 Chinese soldaten, maar ze hielden hun positie vast, waardoor de VN-troepen zich konden hergroeperen en Seoel konden redden. Het regiment werd onderscheiden met een U.S. Presidential Unit Citation.
Na de Koreaanse Oorlog diende het regiment bij de NAVO in West-Duitsland en bij vele VN-vredesmissies, waaronder het conflict tussen Servië en Kroatië. Het regiment diende ook in Afghanistan tussen 2003 en 2010.