Private First Class (PFC) Raymond Henry Grummer, roepnamen Ray en “Buzzy”, werd geboren op 19 april 1922 in Charleroi, Washington County, Pennsylvania, de Verenigde Staten van Amerika. Ray was de zoon van Frank C. Grummer en Anna B. Burgan en had nog een jongere zus, Ethel. Na zijn basisschool ging Ray naar de Fayette City High School waar hij in 1941 zijn diploma haalde. Daarna ging hij werken bij de Pittsburgh Steel Company in Allenport.
Op 25 februari 1942 trad Ray als vrijwilliger in dienst bij het Amerikaanse leger, in Pittsburgh, Pennsylvania. Hij werd getraind in Fort Benning, Georgia en werd in het najaar van 1942 geplaatst bij de I Company, 3rd Battalion, 504th Parachute Infantry Regiment (504 PIR), 82nd Airborne Division “All American”. In april 1943 werd 504 PIR verscheept naar Noord-Afrika en bereidde Ray en zijn eenheid zich voor op hun eerste operationele para-jump.
In juli 1943 sprong hij voor het eerst met parachute boven vijandelijk gebied, tijdens operatie Husky boven Sicilië. In september 1943 volgde Ray’s tweede inzet en nam hij met zijn eenheid deel aan de amfibische landing bij Salerno, tijdens operatie Avalanche. Zijn regiment werd daarna als mountain infantry ingezet ter ondersteuning van de 5de US Army. Terwijl de rest van de 82nd Airborne Division werd verplaatst, bleef 504 PIR nog in Italië. Ray raakte in december gewond in zijn schouder en rug door granaatscherven. Hij werd na een korte opname weer ontslagen en keerde meteen terug naar zijn eenheid. Hiervoor werd hem het eerste Purple Heart toegekend. In januari 1944 startte operatie Shingle, de landing bij Anzio. Daar raakte Ray op 8 februari wederom onder gevechtsomstandigheden gewond. Hiervoor werd hem het eerste Oak Leaf Cluster (OLC) voor zijn Purple Heart toegekend. Na herstel in een hospitaal in Napels, vertrok Ray, die inmiddels de bijnaam “Buzzy” van zijn maten had gekregen, vervolgens met zijn regiment in april 1944 per schip vanuit Italië naar Engeland. Daar voegde het regiment zich weer bij de 82nd Airborne Division. Het regiment had echter te hoge personele verliezen geleden die niet tijdig konden worden aangevuld en zou daarom niet meedoen met de operatie Overlord, of te wel D-Day, in juni 1944. Het regiment moest in Engeland achterblijven om weer op sterkte te komen en zich voor te bereiden op de volgende actie. Ray, die toen de rang Private First Class had, bereidde zich met de mannen van zijn I Company 3rd Battalion, voor op de volgende actie, operatie Market Garden.
Op 17 september 1944 sprong Ray boven Nederland en landde met zijn eenheid bij Overasselt. Zijn regiment, 504 PIR, had de opdracht om na de landing meteen de bruggen over de Maas en het Maas-Waal kanaal te veroveren. Het 3rd Battalion, met Ray, moest de westflank beveiligen, terwijl het 2nd Battalion de brug van Grave en het 1st Battalion de bruggen over het Maas-Waalkanaal moesten veroveren. Dit lukte binnen 24 uur na de landing. In de middag van de 19 september werd het 3rd Battalion de divisiereserve van de 82nd Airborne Division. Ray verplaatste met zijn collega paratroopers via brug nummer 7 (bij Heumen) naar de zuidelijke buitenwijken van Nijmegen. ’s Avonds sloegen ze hun kamp op in het Jonkerbosch. Die avond kreeg de commandant van het 3e bataljon, Major Julian Aaron Cook, van de commandant van 82nd Airborne Division, Generaal Gavin, de opdracht dat zijn bataljon de volgende dag met bootjes een rivieroversteek moest gaan maken. Het bataljon moest de noordelijke opritten van de twee bruggen over de Waal bij Nijmegen veroveren.
Ray verplaatste zich, met zijn troopers van de I Company 3rd Battalion, in de ochtend van 20 september, naar zuidoever van de Waal ter hoogte van de Nijmeegse energiecentrale op het NYMA terrein. Zij moesten wachten op de canvas bootjes die vanuit een opslagplaats in België naar Nijmegen moesten worden getransporteerd. De eenheid van Ray, de I Company, zou, met de bataljonsstaf en de H Company, in de eerste wave de Waal oversteken. Ray werd, op 20 september 1944, in dezelfde boot ingedeeld als de Pvt’s Anthony Bei, Leonard G. Trimble, Dale E. Campbell en Jack M. Seitzinger.
Op 20 september 1944 startte om 15.00u de actie met een inleidend bombardement en om 15:15u spurtten de mannen met hun bootjes naar de Waal om vervolgens de rivier over te roeien. De bootjes werden al snel door de Duitsers hevig beschoten met mortieren, machinegeweren (MG) en antiluchtdoelgeschut (FLAK). Het is onduidelijk op welk moment Tony’s boot werd geraakt door het vijandelijk vuur, maar alleen Trimble zou het overleven. Het bootje zou stuurloos terug zijn gedobberd naar de zuidoever waar de zwaargewonde Trimble naar de medische hulppost werd gebracht. Naast Ray kwamen ook Bei, Campbell en Seitzinger om.
PFC Raymond Henry Grummer was 22 jaar oud toen hij sneuvelde in de middag van 20 September 1944 op de Waal bij Nijmegen. In eerste instantie werd hij begraven op de tijdelijke begraafplaats in Molenhoek, Nederland. Naderhand werd hij herbegraven op de Netherlands American Cemetery in Margraten, Nederland; in sectie M, rij 11, graf 1.
Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!