Met deze beelden willen Natasja Bennink (50) uit Ezinge en collega-beeldhouwer Gert Sennema (62) uit Grijpskerk meer bekendheid geven aan de bij velen nog onbekende Vrouwenmars 1945. De vijf beelden symboliseren het lijden van toen. Het gaat over vrouwen in verzet en in verdrukking. Het kan de geschiedenis zijn van één vrouw of van de groep vrouwen. En het is een reis van het donker naar het licht, toen ze werden vrijgelaten. Maar vrijheid blijheid is het niet, voor velen was er leed en verdriet bij thuiskomst.
In Vries hangt een boekenplank op het Ontmoetingshuis bij de kerk. Het gaat over de dagboeken en de verhalen van de vrouwen. De context van alle beelden is heel intiem en huiselijk. Vrouwen dachten immers steeds weer aan thuiskomen.
Er zijn een paar dagboeken, maar er is zoveel meer dan er geschreven staat. Er is veel dat we niet weten. En we kunnen ons nu de angst en paniek van toen nauwelijks voorstellen.’’
Nabestaanden wisten vaak niet wat er is gebeurd was. Het verzetswerk was geheim. Na de oorlog spraken vrouwen er weinig over. Er was meer aandacht voor het mannelijke verzetswerk. Dat werd blijkbaar als stoerder gezien. Natasja Bennink ziet de beelden dan ook als een vorm van emancipatie.
Lees het verhaal van de vrouwenmars op: - https://www.groningen4045.nl/75-verhalen/gem-westerkwartier-eindpunt-vrouwenmars
Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!