De Joodse arbeiderskolonie Weißensee werd in 1902 geopend aan de toenmalige Wörthstraße, nu de Smetanastraße, in de Berlijnse wijk Weißensee. Het was de eerste Joodse arbeiderskolonie in heel Duitsland en vormde een sociaal project binnen de Joodse hulpverlening van die tijd.
In 1922 hield de kolonie op te functioneren als arbeiderskolonie. Vanaf 1923 kreeg het hoofdgebouw een nieuwe bestemming als permanent tehuis voor Joodse mensen met een verstandelijke beperking. Het bood vooral onderdak aan volwassenen die afkomstig waren uit de Israëlitische onderwijsinstelling in Beelitz. In 1935 kwam daar een speciaal meisjeshuis bij.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het tehuis zwaar getroffen. In april 1942 werden de eerste bewoners gedeporteerd naar het dwangarbeiderskamp Trawniki. De laatste bewoners volgden in oktober van datzelfde jaar. Daarmee kwam een abrupt en tragisch einde aan de Joodse aanwezigheid in de instelling.
In de periode van de DDR fungeerde het gebouw als administratiekantoor. Rond 1980 werd op de binnenplaats een herdenkingsstele, ontworpen door Josef Höhn, geplaatst ter herinnering aan de gedeporteerde bewoners.
Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!