Steffen Radlmaier verzamelde fraaie ooggetuigenverslagen van het eerste proces in Neurenberg, waar de verveling gauw de overhand kreeg. Hoofdaanklager Benjamin Ferencz, 100 jaar inmiddels, blijft in zijn boekje vaak hangen in kalenderwijsheden.
Een niet eens zo grote rechtszaal met lusters die de bombardementen overleefd hadden. Achter de beklaagden: een wandklok die nog werkte. In de beklaagdenbank: 21 nazikopstukken die verantwoordelijk waren voor miljoenen doden verspreid over Europa. 20 november 1945 was de dag waarop in Nürnberg een proces begon dat geen precedent kende, en de wereld een ijkpunt schonk.
Deze maand is het 75 jaar geleden dat het Neurenbergproces begon. Na de grootschalige herdenkingen van het einde van de Tweede Wereldoorlog en de oprichting van de Verenigde Naties zou je het bijna vergeten. Terwijl dit proces juist een van de belangrijkste rechtszaken uit de geschiedenis is, alleen al omdat het voor het eerst over misdaden tegen de menselijkheid ging. Het Neurenbergproces begon op 20 november 1945 en werd gevoerd tegen de vierentwintig belangrijkste oorlogsmisdadigers onder de nazi’s.
De zaal in Neurenberg waar na de oorlog nazi-kopstukken werden veroordeeld, is altijd een rechtszaal gebleven. Gisteren stond voor het laatst iemand in de bijzondere ruimte terecht.
Twee Joodse mannen uit de Oekraïense stad Lviv gaven het internationaal recht vorm met hun begrippen 'misdrijven tegen de menselijkheid’ en 'genocide’. Philippe Sands volgde hun sporen voor zijn boek Galicische wetten en ontdekte dat de juridische geschiedenis verweven was met het verhaal van zijn Joodse familie.
STIWOT-Forumlid Koos bezocht dit jaar Neurenberg en zet drie fotoseries online. De eerste ging over de nationaalsocialistische partijdagen en vooral over wat hier nog van te vinden is. Deze tweede reportage gaat over het processen van Neurenberg.
© STIWOT, 1999-2025. Alle rechten voorbehouden. Privacyverklaring, cookies, disclaimer en copyright