Helmondse oorlogsslachtoffers

Af en toe heb je van die dagen dat je even denkt 'wat zal ik nu eens gaan doen'. Ik wist toevallig dat ik ooit eens foto's had gemaakt van de panelen met namen in het Helmondse oorlogskapelletje. Die namen stonden nog niet bij het monument op de website, dus toch maar 'even' toegevoegd. Het bleken er iets meer te zijn dan in eerste instantie gedacht...



Een aantal namen, zoals Ben van Dorst waren mij wel bekend en hadden we ook al een tijdje in de database zitten. Een groot aantal nog niet. Je ziet al snel patronen in de overlijdensdata. Bijvoorbeeld de slachtoffers van de SS Pavon of van de bevrijding van het oostelijke deel van Helmond rond de 23ste september 1944.

Een viertal andere slachtoffers was op 24 mei 1940 in Mierlo-Hout overleden bij een bominslag. Zij stonden ook al vermeld op het bevrijdingsmonument in Mierlo-Hout zelf. Even zoeken leverde een gezamenlijk graf op op de begraafplaats in Mierlo-Hout.



Ik stap in de auto, rij naar de begraafplaats en loop al zoekend over de begraafplaats. Je weet wel wat je zoekt ondertussen, en ik had al een vage foto gevonden, maar het blijft altijd even struinen. Uiteindelijk de graven gevonden en begonnen met het fotograferen. Even verderop was een wat oudere man wat aan het harken. Hij kwam al snel naar me toe, "lukt het?" was de vraag. Hij werkte er denk wel vaker, want wist ook dat hij niet door moest vragen als er geen antwoord kwam. Ik heb hem dus maar uitgelegd dat ik aan het proberen was alle Helmondse oorlogsslachtoffers te lokaliseren. Hij wist er nog wel eentje en gewapend met een dikke sigaar en een wandelstok ging hij me voor. Het was nog een gezoek, want waar het precies lag wist hij niet, maar al snel had hij, al wijzend met zijn wandelstok, het graf van Marie Raymakers gevonden.



Zij stond wel op mijn slachtofferlijst, maar ik wist nog niet dat ze ook hier lag. 10 jaar oud. De tekst op haar grafsteen was nog maar moeilijk te lezen:

"Toen onze vrijheid was verworven ben ik door 's vijands lood gestorven."

Net als zoveel projecten van STIWOT is dit mini-projectje ook voor de lange termijn. Ik heb niet de illusie dat ik van alle slachtoffers achtergrondinformatie kan achterhalen of de graflocatie kan vinden. Maar ik ga het zeker proberen, misschien dat we ze dan ooit allemaal een gezicht kunnen geven.