TracesOfWar heeft uw hulp nodig! Elke euro die u bijdraagt steunt enorm in het voortbestaan van deze website. Ga naar stiwot.nl en doneer!

Duitse Bunker type 700

Bunker type 700

Aan het begin en aan het eind van de anti-tankmuur stonden bijzondere 'bunkers'.
Om niet op te vallen in het dijkprofiel waren ze voorzien van een pantserstalen dak van 30 cm. dik. Hierdoor was het profiel lager dan van een bunker met een dak van 2 m. gewapend beton.
Toen het water binnenstroomde na het bombardement in oktober 1944, hebben de Nederlandse autoriteiten de bezetter gevraagd de Trekdijk te mogen versterken. Hierdoor kon een groot deel van Oost-Walcheren droog blijven. De Duitsers stemden in en het kanon van de 700 werd weggehaald, de bunker verdween in oktober 1944 (voor de bevrijding van november 1944) onder de dijkverzwaring.
Om die reden is de bunker na de oorlog niet geinventariseerd. Door toeval is de bunker in 1990 herontdekt en openbaar gemaakt.
Onderstaande is de verklarende tekst op het ANWB-bord bij de bunker:
BIJZONDERE BUNKER
Duitse bunker gebouwd 1943/44
Herontdekt in 1990
Opengesteld met medewerking
Van het Waterschap Walcheren
1991
De Duitse bunker type 700 is, voor zover bekend, alleen op
Walcheren gebouwd en waarschijnlijk de laatste van 5 die deel
uitmaakten van de voormalige Atlantikwall.
Bijzonder aan deze bunker is het dak van 22 cm. dik pantserstaal.
De gebruikelijke betonnen afdekking was zo`n twee meter dik,
waardoor de bunkers opvallende bulten in het landschap vormden.
Om de bunkers in deze antitankmuur een zo laag mogelijk
silhouet te geven, is gekozen voor de stalen constructie. In
deze bunker was een 7.5 pak 40 anti-tankkanon ondergebracht.
Aan de andere kant van de dijk is deze antitankmuur nog te zien.
Hij maakte deel uit van de landverdediging van de vesting
Vlissingen, die liep van Fort Rammekens tot Valkenisse
in de duinen.
Toegang op eigen risico.

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

  • Tekst: Mia van den Berg / Memoria Walcheren 40 - 45
  • Foto's: Peter van Steenbergen