Poolse Oorlogsbegraafplaats gelegen tegenover de Texaco benzinepomp aan de Ettensebaan in Breda.
"Op dit ereveld liggen in Nederland gesneuvelde Poolse militairen uit de Tweede Wereldoorlog begraven. Zij behoorden oorspronkelijk tot de eenheden van de Poolse land- en luchtmacht die in september 1939, na de overweldiging van Polen door het Duitse leger uitweken naar Frankrijk, waar ook de Poolse regering haar toevlucht had gezocht. Na de capitulatie van het Franse leger in juni 1940, slaagden de Poolse militairen er opnieuw in aan Duitse krijgsgevangenschap te ontkomen. Zij wisten via Spanje en Gibraltar Engeland te bereiken. Daar formeerden zij o.m. de Eerste Poolse Pantserdivisie onder commando van Generaal Majoor Stanislaw Maczek en de Eerste Poolse Onafhankelijke Parachutistenbrigade.
Na de landingen in Normandië in juni 1944 bevochten deze Polen met de geallieerden de bevrijding van West Europa. In Nederland streden zij in Zeeuws-Vlaanderen, West Brabant, in de slag om Arnhem en in Groningen en Drenthe. Meer dan 500 gesneuvelde Poolse soldaten en vliegers vonden in ons land hun laatste rustplaats, 163 van hen hier in Breda, dat op 29 oktober 1944 door de Eerste Poolse Pantserdivisie werd bevrijd."
Tekst volgens een bord op de begraafplaats.
Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!
Trots en met de borst naar voren stond de Poolse veteraan Roman Figiel vorige maand samen met zes strijdmakkers op het bordes van het stadhuis in Breda. Voor zover het nog ging. De helden werden tijdens het 75-ste bevrijdingsfeest op de Grote Markt bejubeld en bedankt. Zelfs door koning Willem-Alexander en de Poolse president. Maar nu de feestmuziek is verstomd en de vele Poolse rood-witte vlaggen weer zijn gestreken, volgt voor de 93-jarige Bredanaar opnieuw een oorverdovende stilte van eenzaamheid.
De Poolse bevrijders van Breda worden jaarlijks herdacht op het ereveld aan de Ettensebaan in Breda. Maar wie liggen hier eigenlijk begraven? Allemaal Poolse soldaten die sneuvelden tijdens de bevrijding van Breda? Nee. En dat maakt het ereveld bijzonder en van (inter)nationale betekenis.