De aanslag op Hitler en de hierop volgende staatsgreep van 20 juli 1944 behoren tot de bekendste gebeurtenissen uit de Tweede Wereldoorlog. De geschiedenis van de Duitse Widerstand is ondertussen vrij bekend en de betrokken individuen hebben hun erkenning gekregen. De bekendste van hen is de Zwabische aristocraat Claus Schenk Graf von Stauffenberg. Hij was pas laat bij het verzet gekomen, maar wist met zijn wilskracht de samenzweerders opnieuw te inspireren en stimuleren. Het was Von Stauffenberg die de initiatieven nam, het was Von Stauffenberg die de concrete plannen voor de staatsgreep maakte, het was Von Stauffenberg die de aanslag pleegde en het was Von Stauffenberg die de de leiding over de staatsgreep had.
Op 8 november 1939 herdacht Adolf Hitler in de Burgerbräukeller in München de Putsch van 1923. Tien minuten na zijn vertrek ontplofte achter het sprekerspodium een bom. Een enorme ravage was het gevolg.
Op 20 juli 1944 vond in het Führerhoofdkwartier 'Wolfsschanze' in Polen de beroemdste van de vele geplande aanslagen op Hitler plaats. Ternauwernood ontsnapte Hitler aan de dood, met een klopjacht op de daders als gevolg. De hoofddader, Claus von Stauffenberg, werd doodgeschoten op de binnenplaats van het Bendlerblock in Berlijn. Andere veroordeelden werden terechtgesteld in de gevangenis Plötzensee in Berlijn.
Op 18 mei 1942 staken twee anti-nazi-communistische groepen de anti-Sovjettentoonstelling, 'Das Sowjetparadies', die in de 'Lustgarten' in Berlijn werd gehouden, in brand. Toch zou Victor Klemperer er niet eerder over in zijn dagboek schrijven dan 8 juni van datzelfde jaar. De Duits-Joodse literator was een hartstochtelijk chroniqueur van zijn tijd (1881-1960), die postuum beroemd is geworden door zijn dagboeken, waarin hij nauwgezet zijn 'Ausgrenzung', zijn uitsluiting uit de Duitse maatschappij, documenteerde. De Duitse pers had het hele incident achtergehouden, doch het nieuws had Klemperer mondeling bereikt.